ضیا کوهی
اعضای جنبش‌های زنان معترض افغانستان، از قربانی‌های نیروهای امنیتی و دفاعی دوره جمهوریت قدردانی کردند. روز نهم حوت در حکومت جمهوری اسلامی افغانستان به نام روز سرباز تجلیل می‌شد. مردم افغانستان، نیز در این روز از نیروهای امنیتی سپاسگزاری می‌کردند.
روز ۹ حوت، در تقویم جمهوری اسلامی افغانستان، به روز سرباز اختصاص داده شده بود. در ۲۰ سال جمهوریت، میان نیروهای امنیتی و شهروندان افغانستان پیوند عاطفی ناگسستنی ایجاد شده بود. در این روز، دختران و پسران جوان، حتا کودکان برای سربازان و افسران امنیتی-دفاعی گُل هدیه می‌دادند. سربازان و افسران نظامی، در این روز، پرتله‌های‌شان را با گُل و گلوله تزئین می‌کردند. گل نماد عاطفه و عشق بود و گلوله نماد دفاع و شجاعت.
اما بعد از فروپاشی نظام جمهوریت نیز این پیوند عاطفی حفظ شده است. مردم افغانستان با وجود تهدیدات شدید گروه طالبان، سربازان وطن‌شان را فراموش نکردند. این در حالی است که سربازان، یا از وطن آواره و یا کشته شدند و یا در گمنامی به سرمی‌برند.
جنبش همبستگی زنان افغانستان، به مناسبت ۹ حوت در یک مکان سربسته در کابل تجمع کردند و در پیام ویدیویی ابراز داشتند: «هیچ‌گاهی؛ فداکاری سربازان دوره جمهوریت را فراموش نمی‌کنیم. ما می‌دانیم که چگونه با غرور و احساسات شما بازی کردند. اما شما (سربازان) قهرمانان اصیل این مرز و بوم هستید».
سردار احمد وطنیار (اسم مستعار) یکی از منسوبین نیروهای امنیتی دوره جمهوریت که در افغانستان به سر می‌برد؛ در تماس با خبر نگار صدای زنان افغانستان گفت: «ما مدیون و قدردان مردم افغانستان هستیم. چه در زمان جمهوریت و چه اکنون همیشه ما را حمایت و قدردانی کردند». وی افزود؛ مخصوصاً زنان مبارز افغانستان، بعد از فروپاشی جمهوریت، همیشه در مورد سرنوشت نیروهای امنیتی-دفاعی دادخواهی نموده‌اند.
جنبش خود جوش زنان معترض افغانستان، نیز از این روز تجلیل کرد. آنان در یک اعلامیه گفته‌اند: «مردم افغانستان هیچ‌گاهی قربانی‌ها و از خودگذری‌های شما قهرمانان را فراموش نخواهند کرد و مدیون شما دلاوران استند. به همه معلوم است که شما قهرمانانه از ارزش‌های ملی، نوامیس ملی و تمامیت ارضی به قیمت جان‌تان، تا آخرین نفس دفاع کردید. در پیوند به این پیام اعضای این جنبش عکس‌های شان را نیز با شعار «۹ حوت؛ روز ملی سرباز گرامی باد». همرسانی کردند.
شریف نجیبی، یکی از شهروندان کابل می‌گوید: «نیروهای امنیتی دوره جمهوریت بالای ما حق دارند که حد اقل از صداقت و جان‌فشانی‌های شان یاد کنیم. آن‌ها برای این وطن قربانی دادند». این در حالی است که بعد از فروپاشی دولت افغانستان، منسوبین امنیتی و دفاعی دوره جمهوریت به صورت مرموز و سیستماتیک توسط طالبان کشته، شکنجه و توقیف می‌شوند. در آخرین مورد، روز ۲۱ دلو ۱۴۰۱، حسن رضا هزاره یک تن از افسران پیشین، در چهارراهی شهدا در دشت برچی کابل توسط افراد طالبان کشته شد.
اعضای جنبش اتحاد و همسبتگی زنان افغانستان، نیز به مناسبت این روز پیام‌های ویدیویی نشر کردند. یکی از اعضای این جنبش می‌گوید: «مرگ سرباز مرگ آزادی است. نهم حوت که روز سرباز است به تمام سربازان جان برکف که در راستای دفاع از مردم رزمیدند مبارک و به شهدای نیروهای امنیتی جنت می‌خواهم».
هم‌چنان در این روز، شهروندان افغانستان در فضای مجازی از فداکاری‌های نیروهای امنیتی دوره جمهوریت قدردانی کردند. هم‌زمان با این روز، اداره سر مفتش خاص ایالات متحده در امور بازسازی افغانستان یا سیگار در گزارشی، عوامل فروپاشی نیروهای امنیتی-دفاعی افغانستان را استراتژی ناکام حکومت ایالات متحده آمریکا و افغانستان معرفی کرده است.
سیمین نیازی (اسم مستعار) می‌گوید: «یکی از زیبا ترین خاطرات زندگی ام این است که در ۹ حوت ۱۳۹۹، به خاطر روز سرباز در قصر دارالامان شرکت کردم». آخرین بار، روز سرباز در ۹ حوت ۱۳۹۹، در قصر دارالامان تجلیل شد. تعداد زیادی از شهروندان کشور به منظور قدردانی از نیروهای امنیتی در این جشن ملی شرکت کردند.
اما در ۹ حوت ۱۴۰۱، زنان معترض در حالی از روز ملی سرباز تجلیل می‌کنند که هم زنان و هم سربازان تحت تهدید مستقیم گروه طالبان قراردارند. این گونه تجلیل و یادبود از قهرمانان نیروهای امنیتی دوره جمهوریت، از نظر طالبان به هیچ عنوان قابل قبول نیست. برگزاری این گونه تجلیل‌ها خودش نوعی از سربازی است.
