کنفرانس مطبوعاتی ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان هم‌زمان در ولایت‌های کابل، بدخشان، تخار و بامیان

ممنوعیت کار زنان در سازمان ملل از سوی طالبان قابل پیشبینی بود. طالبان حق زنان به کار و آموزش را وسیله معاملات سیاسی خود با جامعه بین المللی ساخته‌اند و به حضور فعال زنان در جامعه باورمند نیستند. آنها در پی حذف سیستماتیک زنان از فضای  عمومی هستند و از زمان بازگشت شان به قدرت بیشتر از چهل فرمان را به هدف سرکوب زنان صادر کرده‌اند.
در دسامبر ۲۰۲۲ وقتی طالبان اشتغال زنان در نهادهای غیر دولتی را ممنوع قرار دادند خواست زنان معترض از نهادهای بین المللی امداد رسان این بود که به وضع این محدودیت قاطعانه و متحدانه پاسخ بدهند و فعالیت‌های خود را در افغانستان بدون کارمندان زن ادامه ندهند. برخلاف توقع ما یک بار دیگر نهادهای امداد رسان بین المللی به شمول سازمان ملل در برابر طالبان از نرمش کار گرفتند و با آن‌ها تفاهم کردند تا زنان در سکتورهای محدود به کار خود ادامه بدهند.
تعامل بدون قید و شرط جامعه بین المللی با طالبان و انعطاف پذیری و نرمش آن‌ها در قبال نقض حقوق شهروندان افغانستان از سوی طالبان باعث شده است تا طالبان با جسارت و جرات بیشتر سرکوب مردم افغانستان را ادامه بدهند.
تنها طالبان مسوول گرسنگی بیست و هشت میلیون نفر هستند که متکی به کمک‌های بشردوستانه استند. طالبان با ممنوعیت اشتغال زنان حق زندگی آبرومند را از مردم افغانستان می‌گیرند و باعث گسترش فقر و گرسنگی در افغانستان می‌گردند. دوام این وضعیت منجر به بحران بیشتر در افغانستان خواهد شد.
در واکنش به ممنوعیت کار زنان در سازمان ملل ما اعضای ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان یک باردیگر از سازمان ملل میخواهیم که:
– لطفا دفتر معاملات سیاسی تحت نام نمایندگی سازمان ملل یا یونما در افغانستان را ببندید، چون نمی‌توانید حتی از حقوق بشری کارمندان خویش حراست و حمایت کنید. پس فعال بودن این ادرس هیچ موثریتی به مردم افغانستان ندارد.
– هدف از ایجاد سازمان ملل حفظ صلح، گسترش صلح و منع جنگ در جهان است، اکنون در افغانستان صلح وجود ندارد، جنگ با گروه‌ها و جناح‌های مختلف جریان دارد، نسل کشی هزاره‌ها همه روزه صورت می‌گیرد، کوچ‌های اجباری، سرکوب و بازداشت معترضین، منتقدین و تبدل شدن افغانستان به مارکیت سربازگیری‌های گروه‌های تروریستی مهمترین مصداق جنایات بشری طالبان است، پس این همه جنایات و نقض حقوق بشری مگر ماموریت سازمان ملل را به چالش نکشیده است؟ پس واضح و مشخص است که دفتر یونما به مهمان خانه طالبان مبدل شده است ، پس هرچه زودتر درب مهمانخانه طالبان را بسته کنید.
– سکوت در برابر قتل سربازان جبهه مقاومت. سکوت در برابر نسل کشی هزاره‌ها. سکوت در برابر کوچ اجباری مردم تخار، فاریاب و بلخاب. سکوت در برابر قتل نیروهای امنیتی. سکوت در برابر بازداشت، شکنجه و سرکوب معترضین و فعالین. پس این دفتر دریافت حق السکوت را لطفا بسته کنید.

به اشتراک بگذارید: