ضیا کوهی
منابع از کشته شدن یک خانم، توسط طالبان در ولایت تخار خبرداده که این قتل شبهنگام در ولسوالی دشتقلعه صورت گرفته است. بعد از تسلط طالبان بر افغانستان قتل زنان افزایش یافته است. اما هیچ گونه تحقیق در مورد این قضایا صورت نمیگیرد.
رسانهها و شبکههای اجتماعی به نقل از منابع مردمی، سه شنبه (۹ حوت ۱۴۰۱)، خبر قتل یک خانم، توسط طالبان را به نشر رساند. این خانم به اسم مامهتاش و مشهور به مامهگل میباشد. وی که ۳۰ سال سن داشت، دو شنبه شب (۸ حوت) در منزلاش، در قریه غازتپه ولسوالی دشتقلعه تخار، توسط افراد طالبان به ضرب گلوله به قتل رسیده است.
منابع مردمی از تخار، تاهنوز در مورد انگیزه این قتل، معلوماتی را با رسانهها شریک نساختهاند. طالبان نیز در این مورد هیچ گونه اطلاعات را نشر نکردهاند.
این درحالی است که به تاریخ (۱۸ سنبله ۱۴۰۱) نیز، یک خانم ۴۳ ساله به اسم قندی گل که دارای چهار فرزند بود، در روستای آبینوآباد ولسوالی دشت قلعه ولایت تخار توسط طالبان تیر باران شد.
بعد از تسلط طالبان بر افغانستان، زنان و دختران با شرایط وحشتناک و خطرناک دست و پنجه نرم میکنند. قتلهای مرموز، خودکشی و قتلهای که مستقیم توسط افراد طالبان صورت میگیرند، در تمام ولایتهای افغانستان، به صورت بیسابقه افزایش یافتهاند.
پلوشه احسان (اسم مستعار) یکی فعالان اجتماعی در کابل در تماس با خبرنگار صدای زنان افغانستان میگوید: «قتل و کشتار زنان قابل نگرانی است. ما هر روز خبر کشته شدن زنان و دختران را میشنویم. اما متاسفانه این قتلها پیگیری نمیشوند».
به باور این فعال اجتماعی، زمانیکه در مورد قضای جنایی و قتل، تحقیق و پیگیری صورت نگیرد، گراف آنها افزایش مییابد. طالبان هیچ علاقهای به پیگیری این قضایا ندارند و به رسانهها و نهادهای حقوق بشری نیز اجازه تحقیق و بررسی را نمیدهند.
در مدت که طالبان بر افغانستان مسلط اند، تاهنوز هیچ مورد از قتل زنان را پیگیری نکرده اند. حتا در موارد که زنان توسط طالبان به قتل میرسند این گروه مسئولیت نمیگیرند.
در حالیکه در دوره جمهوریت؛ وزارت امور زنان، کمیسیون حقوق بشر و نهادهای مدنی این قضایا را پیگیری و مستندسازی و در اکثر موارد دادخواهی میکردند.
محمد شفایی (اسم مستعار) وکیل مدافع در شهر کابل میگوید: «کشتار بانوان بسیار خاموشانه صورت میگیرد. جامعه افغانستان بسیار مذهبی و سنتی است، به همین خاطر حتا اعضای خانواده مقتول نیز قتل زنان و دختران را تعقیب نمیکنند». وی افزود، طالبان، حتا زنان و دختران افغانستان را از حق حیات محروم کردهاند.
به باور کارشناسان، عدم پیگیری وارثین مقتول و تهدید طالبان بالای رسانهها، نهادها و فعالین حقوق بشر باعث گردیده است که این قضای تحقیق و روشن نشوند. طالبان با ایجاد فضای بسته و خفقانآور مسوولیتپذیری ندارند و به هیچ کسی پاسخگو نیستند.