ائتلاف جنبشهای اعتراضی زنان افغانستان با نشر چندین ویدیو از زنان معترض در صفحهی کاربری ایکس میگوید، طالبان در سه سال گذشته، طی حدود صد فرمان «عجیب و غریب» زنان و دختران افغانستان را در خانهها زندانی کردهاند.
یک بانوی معترض با حمل کارتی که روی آن «نان، کار، آزادی» نوشته شده میگوید، بیشتر از سه سال از حاکمیت ظالمانه و زنستیزانهی این گروه میگذرد؛ اما تا کنون هیچ کشور، نهاد یا سازمانی «آپارتاید جنسیتی» را در افغانستان به رسمیت نشناخته و به خواست زنان معترض پاسخ ندادهاند.
این بانوی معترض تأکید میکند که کشورها و مدافعان حقوق بشر، باید «سکوت» را بشکنند و «حقوق از دسترفته» زنان و دختران افغانستان را برگردانند.
شماری دیگر از زنان معترض، همچنان با کنایه به سیاست یک بام و دو هوا و «یک شهر و دو نرخ» طالبان، شعر معروف حافظ، «واعظان کین جلوه در محراب و منبر میکنند/چون به خلوت میروند آن کار دیگر میکنند» را همخوانی میکنند.
این شعر حافظ شیرازی اشاره به رفتار دوگانه و منافقت افراد دارد.
افراد طالبان همواره مرتکب تجاوز و آزار جنسی بر زنان و دختران شده اند، در بسا موارد زنان و دختران را بعد از تجاوز جنسی کشته اند. اما متجاوزین هیچگاهی مورد پیگرد قرار نگرفته اند.
در عینحال، طالبان دارای پروندهی بسیار قطور لواطت، رابطهی جنسی خارج از ازدواج، فساد اداری، فساد اخلاقی، تبعیض و تعصب میباشند.