طاهره بتول
پس از سقوط کابل و شکل‌گیری حکومت طالبان، محدودیت‌ها و چالش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های زیادی دامن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیر زنان در این کشور شده است. از بسته شدن دروازه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مکاتب به روی دختران گرفته تا منع سفر زنان بدون محرم شرعی به بیرون از کشور و مناطق دور دست.
اما، روز (۱۷ ثور) خانم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های این کشور با طرح و فرمان جدید طالبان از خواب بلند شدند. وزارت امر به معروف طالبان روز (شنبه) اعلامیه دادند که پوشیدن نقاب و برقع برای زنان افغان در اماکن عمومی «واجب» است. آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها اعلام کردند که رعایت حجاب توسط زنان بالغ «فرض و ضروری» است و «بهترین نوع حجاب» پوشیدن چادری است؛ طوری که کل صورت پوشانده باشد. طالبان افزوده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند که در صورت رعایت نشدن این طرح، اولیای زنان بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌حجاب مجازات و زندانی خواهد شد. این تنها اعلامیهای نیست که علیه زنان و محدود کردن زندگی آنان صادر می‌شود.
پس از سقوط طالبان، مکاتب به روی دختران بالاتر از صنف ششم بسته شد، زنان در ادارات دولتی اجازه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی کار نیافتند و در روز(یک‌شنبه، ۵ جدی) طالبان اعلامیهای صادر کردند که در آن از رانند‌گان موتر‌های مسافربری خواسته بودند زنان بدون «محرم» را در مسیرهای طولانی انتقال ندهند. چندی بعد از این اعلامیه، یکی از دختران دانش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جوی اهل افغانستان در یکی از دانشگاه‌های ایران، هنگامی که قصد ورود به ایران را داشت، در مرز اسلام‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌قلعه‌ی هرات، از سوی طالبان بازداشت شد. نیروهای طالبان به دلیل تنها سفر کردنش، وی را در حد مرگ شکنجه داده بودند. پس از این ماجراها، وزارت تحصیلات عالی طالبان جداسازی روزهای هفته برای دانشجویان دختر و پسر را مطرح کرد. روزهای جفت هفته را برای دانشجویان دختر و روزهای تاق را برای دانشجویان پسر ترتیب دادند. با این طرح طالبان، دانشجویان مجبورند در روز بیشتر از هفت الی هشت کردیت درس بخوانند.
مشکلات اجتماعی زنان و دختران در افغانستان تنها به این موضوعات محدود نیست. زنان با چالش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های زیاد و جدی روبه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رو است. به طور نمونه: فروش دختران به علت فقر و تنگ-دستی، کودک‌همسری، خانه‌نشینی دختران محصل، بیکاری زنان شاغل، خاموشی صدای زنان فعال، افزایش خشونت خانگی و اجتماعی، هراس دختران هنرمند و خلاق….
وضع چنین قوانین و اجرایی نمودن آن، به نفع جامعه که هیچ؛ حتا باعث بوجود آمدن فاجعه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی بزرگ در آینده‌ی نزدیک خواهد شد. حداقل نسل فعلی دختران افغانستان قربانی حتمی وضع موجود می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌باشد. زنان افغانستان نیازمند قوانینی است که از آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها حمایت شود و صدای‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شان خاموش نشود. جامعه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی جهانی، سازمان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های بین‌المللی حمایت از زنان، نباید این موضوعات را نادیده بگیرد. زنان افغانستان نیاز دارند حمایت شوند.
مشارکت اجتماعی زنان با توسعه‌یافتگی جامعه در هم تنیده است و یکی از موضوعات اساسی جوامع در نیل به توسعه به شمار می‌رود؛ اما در افغانستان مشارکت اجتماعی زنان کمتر و اندک بوده است که پس از به حکومت رسیدن طالبان حتا به نقطه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی صفر رسیده است.
