اعلامیه‌ی شبکه‌ی مشارکت سیاسی زنان افغانستان در رابطه به ۱۵ آگوست، سومین سال‌روز سقوط ننگین افغانستان

به نام آزادی:
۱۵ آگوست ۲۰۲۱ روز سیاه و شوم برای مردم افغانستان است. در چنین روزی جامعه‌ی جهانی افغانستان را به طالبان تسلیم کرده و زندگی و سرنوشت ۳۶ میلیون شهروند افغانستان را نابود کرد.
این روز نمادی از بدترین نوع واگذاری قدرت، آن‌هم به‌ یک گروه تروریستی و هم‌چنان شکست آرزوها و امیدهای ۳۶ میلیون شهروند بی‌گناه افغانستان است.
در این روز تلخ، باید تصمیم بگیریم که متحد شویم و برای بازپس‌گیری آزادی، عدالت و حقوق بشر در کنار هم بایستیم.
پانزدهم آگوست، روز بلندکردن صدای همبستگی، قدرت و استقامت مردم افغانستان است؛ روزی برای یادآوری به جهانیان که وضعیت نامتعادل جاری نباید بماند و برای آزادی افغانستان گفت‌وگوها و اقدامات جدی صورت بگیرد.
بر ماست که در ۱۵ آگوست متحد شویم و این صدای‌مان را همگانی بسازیم. ما اعتقاد داریم که همه با هم می‌توانیم همه چیز را تغییر دهیم.
برای یادآوری این روز تلخ، تعهدمان را تجدید می‌کنیم و برای مردم افغانستان و بهایی که برای آزادی و صلح پرداخته‌اند کنار هم‌دیگر می‌ایستیم و نمی‌گذاریم تاریکی بر روشنایی پیروز شود. ما روز ۱۵ آگوست، برای آزادی و امید دوباره‌ی مردم افغانستان به‌پا می‌خیزیم.
زنان افغانستان در طول تاریخ با مشکلات و چالش‌های فراوانی روبه‌رو شده‌اند؛ اما وضعیت امروزی زنان در دوره‌ی طالبان به بحرانی‌ترین حد خود رسیده است.
زنان از حقوق اساسی خود محروم شدند. آن‌ها با مشکلات‌ زیاد مانند خشونت خانگی، ازدواج اجباری، تبعیض جنسی و عدم دست‌رسی به تحصیلات بالا روبه‌رو هستند. هم‌چنین مسأله‌ی خودکشی در بین زنان جوان افزایش یافته که‌ واقعاً نگران‌کننده است.
از زمان ورود طالبان به افغانستان، بیش از ۶۵ فرمان کتبی و ده‌ها فرمان غیرکتبی بی‌رحمانه صادر شده که موجب محدودیت و آزار مردم، به خصوص زنان و دختران این کشور گردیده است.
علاوه بر این، طالبان با ایجاد محکمه‌های صحرایی، جنگ‌های نیابتی، قتل‌عام و تجاوز‌ها، ثابت کرده‌اند که برای افغانستان و جهان خطرناک هستند.
غارت اموال شهروندان بی‌گناه، جای‌گزینی کوچی‌های پاکستانی در ولایت‌های شمال افغانستان و وحشت‌افکنی و کوچ‌های اجباری بیشتر از همیشه نشان می‌دهد که طالبان تهدید عظیم برای آینده‌ی افغانستان و جهان هستند.
لذا با توجه به موارد ذکرشده و شرایط موجود حاکم در افغانستان مطمئناً وجود آپارتاید جنسیتی در افغانستان مشهود است و جامعه‌ی جهانی می‌باید با استناد گزارشات اخیر نهادهای مربوطه و با توجه به منشور حقوق بشر سازمان ملل به این نتیجه رسیده باشند که آپارتاید جنسیتی در افغانستان را به رسمیت بشناسند و عاملان این جنایت‌ها را، که طالبان هستند، از قدرت خلع کرده و به میز محاکمه بکشانند.
بنابراین با یادآوری از رشادت‌ها و قهرمانی‌های شهدای راه آزادی که جان‌های‌ شیرین‌شان را فدای وطن و هم‌وطن خویش کردند پیامی قوی را به جامعه‌ی جهانی می‌فرستیم:
ما زنان قهرمان افغانستان هم‌چنان برای صلح، امید و آزادی افغانستان مبارزه خواهیم کرد و تا رسیدن به آزادی وطن و آزادی زنان در کنار هم خواهیم ایستاد.
بنابراین از جامعه‌ی جهانی می‌خواهیم که صدای مردم افغانستان را بشنوند و از این گروه تروریستی حمایت نکنند. هم‌چنان از آن‌ها می‌خواهیم که فشارها و تحریم‌های سیاسی بر طالبان و به‌خصوص رهبران جنایت‌کار آن‌ها را ادامه دهند و این گروه جاهل را به رسمیت نشناسند.
جهان باید آگاه باشد که ما مردم افغانستان، طالبان را نمی‌پذیریم.
ما با شعار «تحصیل، کار، آزادی» با هم متحد می‌شویم و تا رسیدن به آزادی افغانستان، بر علیه تاریکی و جهالت مبارزه می‌کنیم.
و من‌ الله التوفیق!
شبکه‌ی مشارکت سیاسی زنان افغانستان
سه شنبه پانزدهم آگوست ۲۰۲۴
کابل، افغانستان