نویسنده: محمد رجا
دولت ایران به تازگی روند اخراج اجباری مهاجران افغانستانی دارای برگه‌ی سرشماری را آغاز کرده و طبق گزارش‌ها و گفته‌های برخی مهاجران، به این افراد کمتر از یک ماه، و در برخی موارد فقط ۱۵ روز، مهلت داده شده تا خاک ایران را ترک کنند. این تصمیم ناگهانی، نگرانی گسترده‌یی را در میان جامعه‌ی مهاجران افغانستانی، به‌ویژه دارندگان برگه‌ی سرشماری که پیشتر تصور می‌شد وضعیت باثبات‌تری دارند، برانگیخته است.
در واکنش به این وضعیت، شورای عالی مقاومت ملی برای نجات افغانستان اعلام کرده که هیأتی به رهبری محمد محقق، رهبر حزب وحدت اسلامی، برای گفت‌وگو درباره‌ی وضعیت مهاجران و جلب حمایت، به ایران سفر کرده است. این شورا ابراز امیدواری کرده که این مذاکرات به همکاری‌های بیشتر و اتخاذ تدابیر مؤثر برای حمایت از مهاجران افغان منجر شود.
حلیمه، یکی از فعالان جامعه‌ی مدنی افغانستان در ایران، می‌گوید روند اخراج‌ها در هفته‌های اخیر شدت یافته و دارندگان برگه‌ی سرشماری، چه مجرد و چه خانه‌دار، با مهلت بسیار کوتاه، حدود ۱۵ روز، برای ترک ایران مواجه‌اند. او از نگرانی عمیق این مهاجران درباره‌ی امکان ترک کشور در این مدت کوتاه سخن گفته است.
علی‌جان احمدی، یکی از مهاجران افغانستانی که از هشت سال پیش در ایران زندگی می‌کند و از طریق کارگری، آجرچینی و سیمان‌کاری، امرار معاش دارد، یکی از کسانی است که با این سیاست جدید روبه‌رو شده است. او که به امید بهبود وضعیت اقتصادی، افغانستان را ترک کرده بود، اکنون با دستور اخراج اجباری مواجه است. احمدی می‌گوید: «ما برای زندگی به ایران نیامده‌ایم، فقط می‌خواهیم زنده بمانیم. اگر ما را اخراج کنند، در وطن با مرگ تدریجی روبه‌رو خواهیم شد.»
این اقدام ایران در ادامه‌ی سیاست‌های سخت‌گیرانه‌تر علیه مهاجران افغان صورت گرفته و مشابه اقداماتی است که پیشتر از سوی دولت پاکستان نیز انجام شده بود.
