نویسنده: سائمه سلطانی
روز جمعه (۳۰ می) پاکستان جدیداً قانون منع کودک‌همسری را تصویب کرد. طبق این قانون، روحانیون و خانواده‌ها حق ندارند اطفال زیر ۱۸ سال را وادار به ازدواج کنند. دامنه‌ی اجرای این قانون در حال حاضر محدود به اسلام‌آباد خواهد بود، اما گفته شده است که تلاش‌ها برای عمومی‌شدن آن در سرتاسر کشور ادامه خواهد داشت. طبق تحقیقی از سوی The Child Marriage Data Portal، سالانه حدود پنج میلیون کودک زیر ۱۵ سال و ۲۰.۵ میلیون زیر ۱۸ سال در پاکستان کودک‌همسری را تجربه کرده‌اند.
گروه‌های اسلامی شدیداً با تصویب این قانون مخالفت ورزیده‌اند. مولانا فضل‌الرحمان، رهبر جمعیت علمای اسلام پاکستان، در واکنش به این اقدام، آن را مغایر با قانون اساسی پاکستان و «روح اسلام» خوانده است. مخالفت مولانا و جمعیت روحانیون اسلامی این کشور محدود به واکنش لفظی نمی‌ماند؛ مولانا از راه‌اندازی تظاهراتی توسط این جمعیت در هشت سرطان سال جاری در واکنش به این قانون هشدار داده است.
مخالفت اسلام‌گرایان ریشه در احکام و رویه‌های عرفی اسلام دارد. محمد، در حالی که مرد ۵۷ ساله بود، با عایشه کوچک ازدواج کرد. این ازدواج قوی‌ترین مدرک روحانیون اسلامی برای توجیه و ترویج کودک‌همسری در اسلام است.
اسلام بلوغ جنسی را دلیل قانع‌کننده‌یی برای ازدواج محسوب می‌کند، نه بلوغ فکری و روانی را.
این موضع‌گیری بار دیگر نشان می‌دهد که چرا اسلام‌گرایان خواستار حفاظت از دخالت دین در قدرت و سیاست‌اند. حاکمیت و دخالت دین در قدرت برای آن‌ها از این جهت مهم پنداشته می‌شود که بتوانند حقوق، آزادی و بدن‌های زنان را از طفولیت تا هنگام مرگ در کنترول داشته باشند.
کودکانی که در این سن مادری را تجربه می‌کنند، آسیب‌های جبران‌ناپذیر جسمی و روانی را متحمل می‌شوند که تا اخیر عمر از آن رنج خواهند برد.
بارداری در دوران طفولیت می‌تواند سبب زایمان سخت و دردهای غیرعادی، پارگی رحم، عفونت‌های شدید و حتا مرگ مادر و جنین شود.
طبق آمار سازمان جهانی صحت، زنان نوجوانی که وادار به کودک‌همسری می‌شوند، در دوران بارداری پنج برابر بیشتر از زنان بالغ در معرض مرگ‌ومیر قرار می‌گیرند.
بارداری در کودکی و فشارهای خانه‌داری باعث توقف یا کندی رشد استخوان‌ها، مغز و بدن کودک‌مادر می‌گردد.
کم‌خونی و سوءتغذیه از پیامدهای دیگر کودک‌همسری می‌تواند باشد که سلامت کودک را در حالت فروپاشی قرار می‌دهد.
بالاخره، کودکی که وادار به ازدواج می‌شود، فرصت رشد، یادگیری و سرگرمی شبیه بقیه اطفال را از دست می‌دهد.
مبارزه با قانون منع کودک‌همسری، مبارزه با حقوق انسانی کودک، حق آموزش و حق انتخاب اوست. مخالفت با این قانون، از جهت دیگر، مخالفت با کرامت و سلامت جسمی، جنسی و روانی کودکان پنداشته می‌شود.
