در مخالفت با سیاست‌های زن‌ستیزانه طالبان، جنبش‌های زنان افغانستان در برابر این گروه، با شیوه‌های گوناگون مبارزه می‌کنند. طالبان از شیوه‌های مختلف برای سرکوب و خاموش کردن صدای جنبش زنان استفاده کرده است، اما تاهنوز نه تنها موفق نبوده است، بلکه هر روز فعالان جنبش زنان ائتلاف، سازمان‌ها و شاخته‌های جدید را برای گسترش مبارزات شان تاسیس می‌کنند. به تازگی جنبش جدید زنان تحت نام «جنبش زنان عدالت‌خواه» در ولایت هرات اعلام موجودیت کرد.
جنبش زنان عدالت‌خواه، تاکید نمود که در برابر طالبان سکوت نمی‌کنند و به دادخواهی و مبارزات‌شان ادامه می‌دهند.
جنبش زنان عدالت‌خواه شاخه هرات، چهار شنبه (۲۴ حمل ۱۴۰۲)، به دلیل تهدیدات طالبان، در یک مکان سربسته اعلام موجودیت کردند. ویدیوی این گردهمایی در فضای مجازی به نشر رسید.
شعارهایی را که این بانوان در پلاکارت‌ها نوشتند؛ همه تاکید بر احقاق حقوق انسانی زنان دارند. شعار «نان، کار و آزادی» که اکنون، به شعار محوری زنان معترض تبدیل شده قابل دید بود. هم‌چنان شعار «ما را به جرم خواندن، ما را به جرم دیدن؛ از همه‌جا کشیدند» و «هیچ حکومتی بدون زنان پایدار نیست و نخواهد بود» به صورت برجسته دیده می‌شدند.
در بیانیه این بانوان آمده است؛ طالبان: «این دژخیمان که امروز، منکر هرگونه حق و جایگاه برای زنان افغانستان هستند محصول دامن یک زن به عنوان مادر است. اما، طالبان با تمام توان در برابر زنان قرارگرفته و آنان را از حقوق انسانی شان محروم ساخته است».
این بانوان ابراز نمودند که «امروز، ما زنان افعانستان به یک‌باره از تمام عرصه‌های زندگی حذف شدیم، ساده‌ترین حقوق انسانی از ما گرفته‌شده. ما به حق آموزش، حق کار، حق ابرازنظر و حق زیستن آزادانه دسترسی نداریم». در این مدت، طالبان زنان را از حوزه آموزش، کار و آزادی‌های مدنی به صورت عموم محروم ساخته، هم‌چنان در ساختار طالبان نیز هیچ زن حضور ندارد.
در ادامه بیانه ابراز داشتند: «مسوول این‌همه محرومیت ما، طالبان هستند و کسانیکه با امتیازدهی به این گروه تروریست، این‌ها را از یک گروه غارنشین و فراری، تبدیل به گروهی کرد که درعرصه‌های بین المللی به چانه‌زنی‌های سیاسی پرداختند». بانوان متعرض، طالبان را یک گروه تروریستی خطاب می‌کند که عامل محرومیت زنان از حقوق انسانی‌شان شده است. هم‌چنان این بانوان، به کشورهای که برای طالبان فرصت نشست‌های بین المللی را فراهم کردند اعتراض دارند و آنان را نیز مسوول وضعیت دشوار زنان افغانستان می‌دانند.
بانوان معترض تاکید می‌کنند: «ما تعدادی از زنان آزادی‌خواه و عدالت‌خواه ولایت هرات، اعلام می‌کنیم که هرگز در برابر طالبان سکوت نمی‌کنیم و برای رسیدن به حق و حقوق انسانی خویش تا پای جان مبارزه خواهیم کرد. جنبش زنان عدالت‌خواه در هرات، در برابر اعمال غیرانسانی و تروریستی طالبان، از هر امکانی برای بلندکردن صدای عدالت‌خواهی خویش استفاده خواهند کرد».
این جنبش در حالی اعلام موجودیت می‌کند که طالبان، به تاریخ (۱۵ حمل ۱۴۰۲) زنان کارمند دفتر ملل متحد در افغانستان را از کار ممنوع کرد. در پیوند به این ممنوعیت، به تاریخ (۲۱ حمل) اعضای جنبش خودجوش زنان متعرض افغانستان، همز‌مان در ولایت‌های کابل، بامیان، تخار و بدخشان به سیاست‌های ملل متحد در برابر طالبان اعتراض کردند. آنان دفتر یوناما (UNAMA) در کابل را مهمان خانه طالبان خطاب نمودند و خواهان مسدود شدن این دفتر شدند که واکنش‌های گسترده‌ای را در رسانه‌ها و فضای مجازی در پی‌داشت.
در حالی که طالبان برای سرکوب جنبش زنان تلاش می‌کند، کشورها و سازمان‌های زیاد در دنیا از مبارزات جنبش زنان افغانستان حمایت کرده و بر طالبان فشار می‌آورند. مبارزه و مساله حقوق زنان افغانستان، مشکلات و چالش‌های جدی را برای گروه طالبان ایجاد کرده است.
