ماریا نوری، یکی از این بانوان، با نشر چندین عکس از زنان معترض در ایکس نگاشته است که صدای زنان افغانستان قوی‌تر از گذشته طنین‌انداز خواهد شد.
در نوشته‌ی خانم نوری آمده است: «ما زنان افغانستان تنها نیستیم و صدای‌مان خاموش نخواهد شد. ما از جامعه‌ی جهانی می‌خواهیم که کنار زنان افغانستان بایستند و علیه سرکوب و تبعیض طالبان اقدام کنند.»
زبیده اکبر، فعال حقوق زن، با نشر یادداشتی در ایکس، به زندان‌های خوف‌ناک گروه تروریستی طالبان اشاره کرده گفته است که شماری از زنان معترض افغانستان، به جرم خواستن «نان، کار و آزادی»، از سوی طالبان بازداشت و زندانی شدند.
در یادداشت این فعال حقوق زن آمده است: «زنان به جرم خواستن نان، کار و آزادی، توسط طالبان ربوده شدند، در زندان‌های آن‌ها شلاق خوردند، در غذای‌شان مو و ناخن ریخته شده و سرانجام مورد تجاوز گروهی قرار گرفته‌اند.»
این زنان معترض هشدار می‌دهند که جهان نباید در پی عادی‌سازی روابط سیاسی با رژیم طالبان باشند.
به گفته‌ی آنان، طالبان همان تروریست‌ها و هراس‌افگنان دیروز هستند که امروز از آدرس دولت و نظام خودخوانده‌ی‌شان، مرتکب جنایات علیه بشریت و «تبعیض جنسیتی» می‌شوند.
این درحالی است که شماری دیگر از فعالان آموزش می‌گویند، ۱۲۱۲ روز از بسته‌شدن مکاتب و ۷۵۲ روز از بسته‌شدن دانشگاه‌ها به روی دختران می‌گذرد و تاکنون هیچ گونه اقدامی در راستای بازگشایی این نهادها صورت نگرفته است.
