نویسنده: سائمه سلطانی
زارا (زهرا) واگن‌کِنشت زن سیاستمدار و نویسنده‌ی چپ آلمانی، که بعد از جدا شدن از حزب و بنیاد نهادن حزب خودش تحت عنوان «اتحاد زارا واگن‌کنشت» خودش را کاندیدای پُست صدراعظمی دولت آلمان کرده است. ریاست حزب اتحاد زارا واگن‌کنشت بر عهده‌ی شخص خود او و امیر محمدعلی، رهبر سابق حزب چپ‌ها، است.
او حاصل ازدواج پدر ایرانی و مادر آلمانی است. زهرا در ینا، قسمتی از آلمان شرقی، متولد شد و در سه‌ساله‌گی هنگامی که پدرش به سفری در ایران می‌رود، هرگز برنمی‌گردد و سارا تا امروز در حسرت دیدار پدرش است. چهره‌ی شرقی زارا باعث شد او از همان ایام کودکی مورد تبعیض‌های نژادی قرار بگیرد؛ داشتن موهای سیاه، رنگ گندمی و چشم‌های کشیده‌اش باعث می‌شد همواره اجتماع سفید پوست، مو بلوند و چشم آبی آلمانی او را فرد بیگانه و اضافی فرض کنند و وی را چینی خطاب کنند.
زهرا در جوانی به «سازمان جوانان کمونیست» و سپس به «حزب سوسیالیست متحده‌ی آلمان» پیوست. پس از وحدت آلمان شرقی و غربی در ۱۹۹۱ به حزب سوسیال دموکرات گراید. محبوبیت زهرا باعث شد به نمایندگی از دولت آلمان در انتخابات ۲۰۰۴ پارلمان اروپا راه یابد و هم‌چنان منحیث نماینده در انتخابات پارلمانی آلمان در ۲۰۰۹ در بوندس تاگ برگزیده شود.
وی از دانش نظری بالایی در مارکسیسم برخوردار است و پایان‌نامه‌ی لیسانس‌اش را در رابطه با پژوهش‌های مارکس در مورد هگل ارائه کرده است. شاید به همین دلیل است که او باور دارد ثروتمندان مالیات بیشتری بپردازند و کارگران مستحق درآمد بیشتری شناخته شوند.
هر چند او مخالف ارسال کمک‌های نقدی و تجهیزات نظامی به اوکراین و اسرائیل است، به‌نظر می‌رسد سیاست ضد مهاجرتی او با گرایش چپ‌اش هم‌خوانی چندانی ندارد. او بارها علیه سیاست پذیرش مهاجرین آلمان موضع اتخاذ کرده و آن را مورد پرسش قرار داده است.
البته چنانی که توقع می‌رود او یک چپ متعهد و رادیکال نیست، با آن هم نمی‌توان متأثربودن او را از جریان چپ ضد سرمایه‌داری انکار کرد.
