شماری از فعالان مدنی افغانستان در ایران، در نامه‌یی تحت عنوان «مطالبه‌ی سیاست‌گذاری وضعیت مهاجران افغانستانی در راستای حقوق انسانی» از رییس‌جمهور ایران، رییس سازمان ملی مهاجرت و مجلس شورای اسلامی خواستار توجه و رسیدگی به مشکلات مهاجران افغانستان در ایران شدند.
فعالان مدنی، نفرت‌پراکنی علیه مهاجران و پناه‌جویان افغانستان را از سوی برخی از شهروندان ایرانی تنش‌آفرین و توجیه‌ناپذیر خوانده، افزوده‌اند که ربط‌دادن نرخ جرایم، آسیب‌های اجتماعی و تورم اقتصادی ایران به مهاجران افغانستانی، گمانه‌زنی و بی‌اساس است.
به گفته‌ی این فعالان، در حال حاضر پناه‌جویان افغانستان از بنیادی‌ترین حقوق مهاجرت‌شان، محروم‌اند. آنان حق تعلیم، بهداشت و کار را در این کشور ندارند. در این نامه آمده است: «ما بر این باوریم که همه‌ی انسان‌ها صرف‌نظر از زادگاه خود، شایسته‌ی برخورداری از کرامت انسانی‌اند، چه رسد به افغانستانی‌هایی که اشتراکات فرهنگی بسیار با ایرانی‌ها دارند».
فعالان مدنی افغانستان اضافه کرده‌اند که مهاجران و پناه‌جویان افغانستان در تولید و ساخت‌وساز در ایران نقش فعال داشته‌اند.
فعالان مدنی افغانستان، در این نامه طی ۸ ماده خواست‌هایی‌شان را از مسعود پزشکیان، رییس‌جمهور ایران، عبدالله مبینی، رئیس سازمان ملی مهاجرت و وکلای مجلس شورای اسلامی مطرح کرده‌اند.
اعلام موضع مشخص با مهاجرستیزی، واکنش قاطع دولت به برخورد خشونت‌آمیز با مهاجران، اخراج به حکم دادگاه، تدوین آیین‌نامه‌ی اجرایی، دسترسی عادلانه‌ی مهاجران به خدمات اجتماعی، ایجاد پایگاه اطلاعاتی یکپارچه، تعیین متولی مشخص و پاسخ‌گو به امور مهاجران و جلب کمک‌های بین‌المللی برای مهاجران، مواردی‌اند که فعالان مدنی افغانستان طی این نامه مطرح کرده‌اند.
این واکنش‌ها در حالی مطرح شده که اخیراً دو مامور پلیس ایران، یک پسر ۱۳ ساله‌ی مهاجر اهل افغانستان را شدیداً شکنجه کرده‌اند.
این امر با واکنش‌های جدی روبه‌رو شد. شماری این برخورد خشونت‌آمیز پلیس ایران را ناجوان‌مردانه و مهاجرستیزی عنوان کرده و تعدادی دیگر هم آن در تضاد با حقوق بنیادین مهاجران خوانده‌اند.
