مبارزه زنان صرف، برای باز شدن دروازه‌های مکاتب نیست، بلکه زنان می‌خواهند در تصمیم‌گیری‌ها شریک باشند

احمد نوید امینی

دادخواهی زنان صرف، برای باز شدن دروازه‌های مکاتب به روی دختران نیست. دادخواهی زنان حق مشارکت در حکومت‌داری است. زنان هم به عنوان افراد فعال جامعه برای تصمیم‌گیری‌های خرد و بزرگ در سرنوشت حکومت و جامعه، خود را شریک می‌دانند. این تنها “حقوق” نیست که برای زنان انعام داده شود، بلکه حق مشروع انسانی‌شان است که از طرف مردان جامعه در طول تاریخ به اشکال مختلف صلب شده‌اند. مردان همیشه برای پامال کردن حقوق زنان از هیچ نوع ظلم و بی‌عدالتی دست بردار نبوده‌اند؛ در حالی که تجربه‌ها در عرصه‌های مختلف نشان داده که زنان فعال‌تر و تخصصی‌تر در تمامی عرصه‌ها، نسبت به مردان موفق‌تر بوده‌اند. از معمولی‌ترین فعالیت که همانا فراگیری علم و دانش تا بزرگ‌ترین آن که همانا حکومت‌داری است.

طور مثال: بیشتر اوقات فرد اول کنکور در افغانستان دختران بوده‌اند.

همچنان در یک کلاس درسی اگر ده نفر دختر و ده نفر پسر حضور داشته باشند مطمئناً که دختران بیشتری در درجه بلند کلاس بوده‌اند.

روان‌شناسان هم در این زمینه معتقدند که زنان از ویژگی‌های خاصی برای فعالیت‌های اجتماعی برخوردارند؛ طور مثال فقط یک زن می‌تواند هم‌زمان با دست و پای خود فعالیت کند و یک زن می‌تواند نسبت به مرد برای تشخیص رنگ موفق‌تر باشد؛ پس این چنین ویژگی‌ها باعث شده تا زنان در هر عرصه موفق‌تر باشند، جوامعی که رهبران‌شان زن بوده بیشتر موفق بوده‌اند.

وقتی حلیمه یعقوب رییس‌جمهوری سنگاپور شد و در رأس قدرت قرار گرفت توانست با استفاده از توانایی‌های مردمش، فساد در سنگاپور را به صفر برساند. او مالیات را از تمام محصولات سنگاپور حذف کرد و سطح بیکاری را در کشورش به یک درصد کاهش داد.

و از طرف دیگر میزان درآمد کشورش را آن‌قدر بالا برده که هم اکنون درآمد سنگاپور به ۲ تریلیون دلار افزایش پیدا کرده است. این در حالی است که هر شهروند سنگاپور در سال درآمدش ۸۵۰۰۰ دلار می‌شود.

اعتبار کشور سنگاپور به واسطه‌ی اقدامات عالی این رییس‌جمهوری با درایت به حدی است که گذرنامه‌ی سنگاپور هم‌اکنون جزء ارزشمندترین گذرنامه‌ها در جهان است.

خانم رییس‌ ده‌ها هزار پروژه‌ی بزرگ را در کشورش به سرانجام رسانیده است.

هم‌چنان هیچ مردی در طول تاریخِ حکومت‌داری آلمان مانند انگلامیرکل در تمامی بخش‌های اجتماعی سیاسی و اقتصادی موفق و موثر نبوده است.

سانامارین نخست‌وزیر کشور فنلاند، جوان‌ترین رییس دولت زن، در جهان و جوان‌ترین نخست‌وزیر فنلاند تاکنون است.

مارین سی‌وپنج‌ ساله در ۹ دسامبر سال ۲۰۲۰ از سوی مجله‌ی فوربس در رتبه ۸۵ در فهرست ۱۰۰ زن قدرت‌مند جهان انتخاب شد و همان‌ سال به‌عنوان جوان‌ترین رهبر جهان در مجمع جهانی اقتصاد شرکت کرد.

پس با چه استدلالی همیشه زنان را افراد دومی در جامعه می‌دانند؟

چرا همیشه زنان را در تصمیم‌گیری‌ها در حاشیه قرار  می‌دهند؟

چرا استعداد زنان را همیشه سرکوب می‌کنند؟

چون مردان از قدرت زنان هراس دارند، اگر زنی برای حکومت‌داری با مردی رقابت کند، صداقت، استعداد و وطن‌دوستی زنان باعث می‌شود تا هیچ مردی در مقابل زنان برنده نشود، به‌خصوص در جامعه‌ی افغانستان که احتمالاً سیاست‌مداران مرد در این جامعه از بدنام‌ترین و معامله‌گرترین سیاست مداران جهان محسوب می‌شوند.

بنابرین اگر جامعه‌ی خودکفا، مقتدر و با برنامه می‌خواهید؛ پس زنان را در تصمیم‌گیری‌های خرد و بزرگ نقش بارز و مهم بدهید تا مردم جامعه به رفاه و آرامی، به شکل متمدن زندگی کنند. در غیر آن اگر زنان در جامعه و حکومت‌داری نقش نداشته باشند زندگی جامعه به همین شکل بدوی، وابسته و گدا ادامه خواهد داشت.

به اشتراک بگذارید: