دادگاه عالی گروه طالبان امروز، یک‌شنبه (۲۴ حمل) با نشر خبرنامه‌یی اعلام کرده است که مسئولان محلی این گروه در ولایت فاریاب، دو تن از شهروندان را در برابر دیدگان مردم شلاق زده‌اند.
بر اساس فیصله‌ی محکمه‌ی استیناف این ولایت، این دو تن به اتهام «تولید، انتقال و فروش مشروبات الکلی و مواد مخدر»، هر یک به دو سال زندان و ۳۹ ضربه شلاق محکوم و مجازات شده‌اند.
در هفته‌های اخیر، رژیم طالبان محاکمه‌های صحرایی و مجازات‌های بدنی را بر شهروندان، به اتهام‌های مختلف، به‌گونه‌ی چشم‌گیر افزایش داده است.
تنها در دو روز گذشته، این گروه چهار تن را در حضور دیگران اعدام کرده و ۱۳ تن دیگر، از جمله ۵ زن را در ملاءعام شلاق زده‌اند.
مجید محمدی، تحلیل‌گر امور سیاسی، در مقاله‌یی نوشته است که در عرف قضایی امروز، شلاق دیگر مجازات تنبیهی نیست؛ بلکه مانند دیگر تنبیه‌های بدنی، «مصداق شکنجه» و آزار و اذیت به‌شمار می‌رود.
این در حالی است که از نظر دین اسلام، شلاق زدن پس از اعدام و قطع دست‌وپا، در جایگاه سوم مجازات قرار دارد و حکومت‌های دیکتاتور اسلام‌گرا، برای بقای خود از مجازات شلاق به‌عنوان ابزاری برای سرکوب استفاده می‌کنند.
