نابرابری جنسیتی و ستم‌ساختاری در طول تاریخ افغانستان بر علیه زنان وجود داشته است. بعد از حضور جامعه‌جهانی در سال ۲۰۲۱ در افغانستان گام‌های مهم برای برابری جنسیتی برداشته شد. اما متاسفانه با سقوط کابل به دست طالبان، تمام روزنه‌های امید که ایجاد شده بود بسته شد و تمام دستاوردهای زنان در معرض نابودی قرار گرفته است. زنان افغانستان از تمام حقوق سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی شان محروم شدند. در یک کلام سقوط کابل فصل سیاه زندگی زنان افغانستان آغاز شد. این وضعیت برای زنان غیر قابل تحمل و قبول بود. بناء آنان به خاطر دفاع از حقوق شان دست به اعتراض زدند. به صورت مسالمت آمیز، از شیوه‌های مختلف مثل گردهمایی، تظاهرات، دیوار نویسی برای بیان اهدف ذیل استفاده کردند:
۱- حق کار؛
۲- حق آموزش؛
۳- حق مشارکت سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و…؛
۴- حق آزادی بیان؛
۵- حق سفر؛
۶- حق ورزش؛
۷- حق مالکیت.
با اینکه خواست‌های زنان انسانی و روش مبارزات شان مدنی، دموکراتیک و مسالمت آمیز بود، اما متاسفانه طالبان به شیوه‌های وحشیانه و غیر انسانی و دموکراتیک متوسل شدند. با استفاده از میل تفنگ و زور، حرکت‌ها و فعالان و اعضای این جنبش را به شدت سرکوب کردند. زنان و دختران زیادی را فراری، زندانی، لت و کوب و حتا کشتند. حتا به دختران معترض به صورت گروهی تجاوز کردند. به طور مثال از سرنوشت چهل دختر معترض ولایت بلخ یاد می‌کنیم که ۴۰ تن آنان در تجمع اعتراض ۸ سبتامبر ۲۰۲۱ دستگیر شدند. آنان توسط گروه طالبان شکنجه شدند و سپس به صورت گروهی مورد تجاوز قرار گرفته و بعد گلوله باران شدند. از جمه ۹ تن آنان زیر شکنجه طالبان جان دادند. جسد ۸ نفر از آنان در گوشه و کنار شهر پیدا شد و ۹ نفر دیگر شان تاهنوز گم استند. این مساله توسط رسانه‌های زیادی از جمله «اندپیندت فارسی» گزارش داده شده است.
ما زنان و دختران افغانستان از وزیر خارجه ناروی خانم آنیکن هویتفلد، دولت محترم ناروی و ملت شریف این کشور به خصوص فعالان حقوق بشر و حقوق زنان شان می‌خواهیم:
۱- از دعوت نمایندگان و اعضای این گروه در کشورشان خود داری کنند. زیرا از نظر ما دعوت به نحوی غیر مستقیم رسمیت دادن به آنان است و توهین به زنان و دختران است که در افغانستان توسط طالبان مورد تجاوز جنسی، توهین و لت و کوب قرار گرفته‌اند.
۲- همین حالا ده‌ها عضو جنبش زنان افغانستان در زندان‌های طالبان به سر می‌برند. ما از از شما تقضا داریم تا از طالبان بخواهید که زنان و دختران را که در ولایت‌های بلخ، کابل، هرات و… زندانی کرده‌اند آزاد کنند.
۸- از طالبان بخواهید که حق کار، آموزش، مشارکت سیاسی، مشارکت اجتماعی، مشارکت فرهنگی، حق آزادی بیان، حق سفر، حق ورزش، حق مالکیت و… زنان را به رسمیت بشناسند.
۳- از طالبان بخواهید که به جای تشکیل یک اداره متشکل از تروریستان و جنایت کاران، زمینه انتخابات را فراهم کنند تا مردم افغانستان خودشان دولت و سرنوشت شان را تعیین و مشخص کنند.
۴- ما تقاضا داریم تا از جنبش زنان افغانستان و مبارزات بر حق شان حمایت کنید. نگذارید گروه طالبان که همین حالا اکثریت رهبران شان در لیست ساه سازمان ملل قرار دارند و هزاران مورد جنایت را مرتکیب شده‌اند، جنبش زنان را در پیش چشم شما و مردم جهان، خفه و خاموش کنند.
۵- ما از شما می‌خواهیم که اداره انحصاری و قشری طالبان را که فقط از بخش کوچک مردم افغانستان تشکیل شده است، به رسمیت نشناسید.
۶- طالبان جنایات زیاد را مرتکیب شده اند. نان‌های مردم را گرفته‌اند، خون‌های بی‌شماری را به زمین ریخته‌اند و حق‌های زیادی را پایمال کرده‌اند. ما از شما می‌خواهیم که در برابر آنان و در کنار مردم و به خصوص زنان و دختران افغانستان ایستاد شوید.
با احترام
جنبش زنان برای عدالت و آزادی
