شماری از خبرنگاران افغانستانی در تهران می‌گویند زمینه‌ی کار در ایران برای آن‌ها وجود ندارد، مدت ویزای شان نیز تمام شده و با خطر اخراج اجباری از این کشور روبه‌رو هستند.
این خبرنگاران پس از تسلط طالبان بر افغانستان مجبور به ترک کشور شده و در ایران پناه برده‌اند، روز گذشته(سه‌شنبه، ۸ حمل) در یک حرکت دادخواهانه در یک فضای بسته، گفتند که از سوی نهادهای حامی خبرنگاران کاملا فراموش شده‌اند.
آن‌ها از نهادهای رسانه‌ای و حامی خبرنگاران می‌خواهند به وضعیت شان توجه کرده و در پیگیری پرونده‌های‌شان در کشورهای اعطا‌کننده‌ی ویزای بشردوستانه کمک کنند.
محمد رجا، عکاس و خبرنگار افغانستان در صحبت با صدای زنان افغانستان می‌گوید: «در این تجمع دادخواهانه بشتر از ۱۶ خبرنگار شرکت کرده بودند و سایر خبرنگاران که در ولایات مختلف ایران هستند، به دلیل مشکلات تردد نتوانستند حضور پیدا کنند».
آقای رجا افزود: «گرچه آمار دقیق خبرنگاران آواره‌ی افغانستانی در ایران تاکنون مشخص نیست؛ اما بر اساس آمار نسبی بیش از ۸۰ خبرنگار در ولایات مختلف این کشور به سر می‌برند. برخی از این خبرنگاران از راه‌های غیر قانونی و برخی دیگر با ویزا در ایران آمده‌اند و به دلیل نداشتن مدارک اقامتی، با خطر اخراج اجباری مواجه هستند».
این خبرنگار آواره افغانستانی در حال که به شدت نگران است می‌گوید: «آن‌هایی‌که از طریق ویزا در این کشور آمده بودند نیز مدت اقامت شان تمام شده و دولت ایران دیگر ویزاهای آن‌ها را تمدید نمی‌کند. احتمال دارد که دولت ایران به صورت اجباری آن‌ها را به افغانستان بفرستد».
ترس از اخراج اجباری طاقت این خبرنگاران بی‌سرنوشت و مهاجر را طاق کرده است.
در یک نوار ویدیویی که از جریان دادخواهی این خبرنگاران به رسانه‌ی به صدای زنان افغانستان فرستاده شده، خلیل رسولی، یکی دیگر از خبرنگاران کشور در ایران از نهادهای حامی خبرنگاران از جمله خبرنگاران بدون مرز(RSF)، سازمان خبرنگاران افغانستان(SNJ)، سندیکای خبرنگاران فرانسه (AJSO) و فدراسیون بین‌المللی خبرنگاران می‌خواهد که آن‌ها را در قسمت اخذ ویزای بشردوستانه کمک کرده و برای شان دادخواهی کنند.
الیاس نیک‌یار، یکی دیگر از خبرنگاران در این حرکت دادخواهانه می‌گوید: «خبرنگاران در ایران به دلیل بیکاری با مشکلات شدید اقتصادی و معیشتی مواجه هستند. او نیز از نهادهای حامی خبرنگاران می‌خواهد که برای خروج آن‌ها از ایران، دادخواهی کنند».
در همین حال، جاوید روستاپور، خبرنگار دیگر می‌گوید: «این خبرنگاران بر اساس امیل‌هایی‌که دریافت کرده بودند، در ایران آمده‌اند. اکنون ماه‌ها است که در انتظار وعده‌های نهادهای حامی رسانه‌ها و شماری از کشورها برای اعطای ویزای بشردوستانه هستند؛ اما تاکنون هیچ یک از این وعده‌ها عملی نشده است».
محمد رجا می‌گوید: «تعداد از خبرنگاران فعال در شبکه‌های اجتماعی تهدیدات غیر مستقیم از سوی طالبان دریافت کرده است، که چنانچه دست از تخریب امارت اسلامی بر ندارید، شما را از ایران به افغانستان به آسانی بر می‌گردانیم».
موضوع که به شدت باعث نگرانی این خبرنگاران شده، سپردن سفارت افغانستان در تهران به دست طالبان است. تمام کارمندان سفارت و کنسول‌گری‌ها از اعضای استخبارات گروه طالبان‌اند و از سوی دیگر، ایران رابطه‌ی بسیار نزدیک وصمیمانه با طالبان دارد.
پس از تسلط طالبان بر افغانستان، بر اثر رعب و وحشت نیروهای این گروه در قبال رسانه‌ها و خبرنگاران، شمار زیادی از خبرنگاران ازکشور فرار کرده و در کشورهای پاکستان و ایران آواره شده‌اند.
طالبان، طی مدت حاکمیت خود بر افغانستان، رسانه‌ها را به شدت محدود کرده و شماری از این رسانه‌ها به دلیل این محدودیت‌ها از فعالیت بازمانده‌اند.
علاوه بر این، شمار زیادی از خبرنگاران از سوی نیروهای طالبان بازداشت، شکنجه، زندانی و حتا کشته شد است.
