نشست سوم دوحه زیر نظر ملل متحد به تاریخ (۱۰ و ۱۱ سرطان) برگزار می‌شود. به نقل از رزا اوتونبایوا، ریاست این نشست را رزماری دیکارلو، رئیس سیاسی ملل متحد به عهده خواهد داشت.
در این نشست در مورد بانک‌داری، مبارزه با مواد مخدر، اقتصاد و تجارت خصوصی بحث می‌شود.
در نشست دوم دوحه که زیر نظر سرمنشی عمومی ملل متحد برگزار شد، موضوع اساسی تعیین‌کردن فرستاده ویژه‌ی ملل متحد در امور افغانستان بود. اما تاهنوز، این موضوع در آجندای رسمی نشست سوم اعلان نشده است.
طالبان به دلیل مخالفت با تعیین فرستاده ویژه‌ی ملل متحد در امور افغانستان و حضور نمایندگان زنان افغانستان، در نشست دوم شرکت نکرد.
اکنون، گروه طالبان خبر داده که در نشست سوم شرکت می‌کند. اما شروط طالبان عبارتند از اینکه؛ موضوع زنان از آجندای نشست حذف شود؛ زنان معترض، کنش‌گران مدنی و حقوق بشری افغانستانی و مخالفان سیاسی طالبان در نشست حضور نداشته باشند.
تا اینجای کار، ملل متحد همه‌ی شروط طالبان را پذیرفته است. موضوع زنان افغانستان را از دستورکار حذف کرده است. زنان معترض، کنش‌گران مدنی و حقوق بشری افغانستان و مخالفان سیاسی نیز در جمع شرکت‌کنند‌گان نخواهند بود.
طبق گزارش خبرگزاری اسوشیتد پرس، رزا اوتونبایوا رئیس هیأت معاونت ملل متحد در افغانستان، به تاریخ (۲ سرطان) در سخنرانی خویش در شورای امنیت، از تصمیم ملل متحد مبنی بر حذف زنان از نشست سوم دوحه دفاع کرد.
از سوی دیگر، خانم اوتونبایوا، در یک نشست خبری با رسانه‌ها در نیویورک، در پاسخ به خبرنگار افغانستان انترنشنال در یک ابراز نظر تعجب‌آمیزی گفت: «[طالبان] مانند ما و شما نیستند. طالبان از کوه‌ها و از جنگ آمده‌اند و تبدیل‌کردن آنها به کسانی که دور میز گفت‌وگو بنشینند و اصول ما را بپذیرند آسان نیست.»
این ابراز نظر او، در حالی بیان می‌شود که گروه طالبان از سال ۲۰۱۳ به مدت ۱۱ سال است که در دوحه با دیپلمات‌های کشورها، مذاکره می‌کنند. طالبان از درون همان اطاق‌جلسه‌های دیپلماتیک دوحه، در افغانستان به قدرت رسیدند.
اما وقتی‌که مسئله زنان افغانستان، موضوعات حقوق بشری، حکومت‌فراگیر و دموکراسی به میان می‌آیند، این گروه به عنوان افراد کوهی معرفی می‌شود.
ابراز نظر اوتونبایوا، بیش از آنکه واقع‌بینانه باشد، به معنای طفره رفتن از مسائل جدی افغانستان و به فراموشی سپردن آپارتاید جنسیتی‌ای است که طالبان اعمال می‌کند.
در عین‌حال، اوتونبایوا اظهار داشت که این نشست به معنای به رسمیت‌شناسی طالبان نیست. اما در مورد «مهم‌ترین مسائل جدی امروز» افغانستان بحث می‌شود.
او ابراز داشت که در این نشست هیچ بانونی از افغانستان شرکت نخواهد کرد. اما دیگران در مورد مسائل زنان «حتماً» بحث می‌کنند.
این استدلال اوتونبایوا، شبیه به استدلال عبدالسلام حنفی معاون رئیس الوزرای طالبان است. حنفی در سرطان ۱۴۰۱، قبل از برگزاری لوی جرگه‌ی طالبان، اظهار داشت که زنان افغانستان اجازه ندارند در جرگه شرکت کنند. اما برادران، فرزندان و شوهران‌شان در باره‌ی حقوق آنها بحث خواهند کرد.
از جانب دیگر، در مورد عدم حضور زنان افغانستان در نشست سوم دوحه، نهادهای جهانی حقوق بشری از جمله؛ سازمان دیده‌بان حقوق بشر و سازمان عفو بین‌الملل اعتراض کرده‌اند.
هم‌چنان، جنبش‌های اعتراضی زنان، کنش‌گران حقوق بشر و مدنی افغانستان نیز مخالفت خویش را با این نشست اعلان کرده‌اند.
در این میان، جنبش زنان مقتدر افغانستان، روز شنبه (۲ سرطان)، در مخالفت با این نشست اعتراض کرد. آنها در اعلامیه‌ی شان بیان داشته اند که؛ هرگونه مذاکره با گروه طالبان به معنای معامله است. زیرا طالبان جنایت‌کاران جنگی، عاملان جنایت علیه بشریت و کارگزاران آپارتاید جنسیتی در افغانستان اند.
در عین‌حال، زنان معترض، فعالان حقوق بشر و اعضای جامعه مدنی افغانستان، خواهان برگزاری اعتراضات در مخالفت با این نشست شده‌اند.
