نویسنده: فرزانه پناهی
پوشش زنان یک موضوع اجتماعی-فردی بسیار مهم و پیچیده است که در جوامع مختلف، دیدگاه‌های متفاوتی نسبت به آن وجود دارد. برخی معتقدند که پوشش امری اجتماعی است، باید براساس هنجارها و قوانین عمومی تعیین شود. اما دیدگاه دیگر این است که؛ پوشش یک حق فردی محسوب می‌شود که هر فرد باید آزادانه آن را انتخاب کند.
پوشش باید امری کاملاً فردی و انتخابی باشد. هر فرد به عنوان یک انسان آزاد باید بتواند بر اساس هویت، باورها و سبک زندگی خود، نحوه پوشش خودش را تعیین کند. این موضوع مصداق آشکار آزادی فردی و حق انتخاب است که نباید تحت هیچ شرایطی محدود شود. افراد باید بتوانند بدون هیچ‌گونه دخالت و اجبار دولتی یا اجتماعی، پوشش مورد علاقه‌ی خود را انتخاب کند. بنابراین، هرگونه ممنوعیت یا الزامات پوشش توسط جامعه یا قدرت‌های سیاسی نقض آشکار حقوق‌بشر و آزادی‌های فردی است.
متأسفانه در بسیاری از فرهنگ‌ها و جوامع، انتظارات و محدودیت‌های متفاوتی برای پوشش زنان در مقایسه با مردان وجود دارد. این نگرش مردسالارانه، ناشی از تبعیض جنسیتی و کنترل اجتماعی بر بدن و هویت زنان است. در چنین نگرشی، زنان به عنوان اشیاء جنسی و مایملک مردان دیده می‌شوند که باید تحت کنترل باشند. این دیدگاه، آزادی، برابری و تکامل زنان را به شدت محدود می‌کند.
گروه طالبان نیز با توسل به آموزه‌های اسلامی و عرف قبیلوی، نوع خاص پوشش را برای زنان الزامی کرده که هرگونه عبور از آن مجازات شدید را در پی‌دارد. این رویکرد خشن نه تنها نقض اشکار آزادی‌های فردی و حقوق شهروندی زنان است، بلکه موجب ظلم گسترده علیه زنان نیز می‌گردد.
