گروهی از فعالان حقوق زن و رهبران جنبش‌های اعتراضی زنان، در آستانه‌ی فرارسیدن هشتم مارس، روز همبستگی زنان، می‌گویند که زنان و دختران در افغانستان با بحران‌های انسانی و حقوقی، از جمله محدودیت‌های سیستماتیک، خشونت گسترده و حذف کامل مواجه‌اند.
این فعالان با اشاره به وضعیت اسف‌بار زنان در افغانستان تحت سلطه‌ی طالبان، رفتار تبعیض‌آمیز این گروه را مصداق بارز نقض حقوق بشر و آپارتاید جنسیتی می‌دانند.
آن‌ها هم‌چنین هشدار می‌دهند که زنانی که در برابر سرکوب طالبان ایستادگی کرده و سپس به کشورهای همسایه آواره شده‌اند، اکنون با خطر اخراج، تهدید، بازداشت و شکنجه مواجه‌اند.
به گفته‌ی این فعالان، محدودیت‌های اقتصادی، ناامنی و عدم دست‌رسی به خدمات بهداشتی، از جمله مشکلاتی است که همواره زنان پناه‌جو در ایران و پاکستان را تهدید کرده و آن‌ها را با آینده‌ی مبهم روبه‌رو ساخته است.
این نشست که به دلایل امنیتی مکان آن اعلام نشده، شاهد درخواست زنان معترض از جامعه‌ی جهانی برای توجه و رسیدگی به وضعیت زنان افغانستان بود. آن‌ها خواستار به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی در افغانستان از سوی ملل متحد شدند.
