نویسنده: سائمه سلطانی
طی کنفرانس مطبوعاتی در تاریخ ۲۳ می ۲۰۲۵، مدیرکل روابط عمومی ارتش پاکستان، سپهبد احمد شریف چودری، کمیتهی همبستگی بلوچستان (BYC) و رهبر آن، داکتر ماهرنگ بلوچ را بهعنوان «نمایندگان تروریسم» معرفی کرد. او همچنان افزود که این کمیته جنبش مشروع بلوچ نیست، بلکه کارزاری است که توسط سازمانهای اطلاعاتی هند علیه منافع ملی پاکستان تمویل و حمایت میشود. چودری از رسانهها خواست رهبری و فعالیتهای این گروه را واقعبینانهتر مورد بازرسی قرار دهند.
اما کمیتهی همبستگی بلوچ این ادعاها را بیاساس و فاقد مدرک خواند و تأکید کرد که فعالیتهای این کمیته در چارچوب اعتراضات مدنی بوده نه مسلحانه و خشونتآمیز؛ اعتراضاتی که هدف آن پیگیری عدالت در برابر ناپدیدسازیهای حکومتی و قتلهای زنجیرهیی مردان بلوچ بوده است.
این کمیته همچنین از سکوت خبرنگاران حاضر در جلسه انتقاد کرد و پرسید چرا در برابر این ادعاها، اسناد و مدارک نخواسته و آن را به چالش نکشیدهاند. آنان نگرانی خود را از همدستی رسانهها با پروپاگندای حکومتی ابراز کردهاند، هرچند این سکوت احتمالاً ناشی از تهدیدها و فشارهای استبدادی علیه خبرنگاران و رسانهها باشد.
در مورد وضعیت حقوقی ماهرنگ بلوچ: او در تاریخ ۲۲ مارچ سال جاری، تحت قانون نظم عمومی و همراه با تعدادی دیگر از اعضای کمیته، در جریان اعتراضات، به اتهام تروریسم در کویته بازداشت شد.
دادگاه بلوچستان در ۱۵ آپریل سال جاری درخواست آزادی او را رد کرد.
چندی پیش، ماهرنگ با ۱۰۰ تن از اعضای کمیته، در واکنش به بدرفتاری حکومت با زندانیان، دست به اعتصاب غذایی زد که بعدها با پا درمیانی خانواده و وکلای او شکسته شد.
در حال حاضر، ماهرنگ تحت بازداشت اداری قرار دارد؛ وضعیتی که میتواند تا سه بار برای دورههای ۳۰روزه تمدید شود. وکلای او قصد دارند برای به چالش کشیدن این بازداشت، به وزارت امور داخلی ایالت بلوچستان مراجعه کنند و در صورت لزوم، دوباره به دادگاه عالی شکایت ببرند.
دولتها همواره برای سرکوب صدای عدالتخواهی ملیتها و گروههای تحت ستم، آنان را ابزار و ایادی دشمنان بیرونی معرفی کردهاند. طالبان، جنبش زنان افغانستان را ابزار گروههای غربی و همکاران کفار میخواند. دولت ایران نیز جنبش «زن، زندگی، آزادی» را پروژه غرب برای سرنگونی جمهوری اسلامی میداند. نمونههای بسیاری از این سیاست استبدادی مشترک میان دولتهای ملی وجود دارد.
بلوچها از ستمدیدهترین گروههای قومی در پاکستاناند که دهههاست قربانی میدهند. با آنکه بلوچستان منابع طبیعی غنی، بهویژه نفت، دارد و دولت آن را در اختیار امپریالیستهای چینی گذاشته، مردم این منطقه از فقیرترین و محرومترین گروههای پاکستانیاند؛ گروهی که به صورت سیستماتیک از خدمات صحی، آموزشی، امنیت، اقتصاد، رفاه و حقوق شهروندی محروم ماندهاند.
پینوشت: عکس از انترنت