با فرارسیدن سال جدید تعلیمی در افغانستان، گروه طالبان از ورود دانش‌آموزان دختر، به مکتب جلوگیری کردند. در اطلاعیه‌ی نخست وزارت معارف طالبان، سوم حمل ۱۴۰۱، روز رسمی شروع درس‌های مکاتب و سایر نهادهای آموزشی، اعلان شده بود؛ اما در اطلاعیه‌ی بعدی که از طرف این گروه نشر شد، آمده بود که تمام دانش‌آموزان دختر از دوره‌های متوسطه و لیسه، اجازه‌ی ورود به مکتب را ندارند: «هرگاه مطابق شریعت، رسم و رواج، و فرهنگ افغانی لباس مکتب طراحی شود، آن‌گاه براساس حکم رهبری امارت اسلامی مکاتب باز خواهند شد.» مسدودشدن مکتب‌های دخترانه از سوی گروه طالبان، واکنش‌های داخلی و خارجی زیادی را در پی داشت.
شماری از زنان عدالت‌خواه، در واکنش به مسدودشدن دوباره‌ی مکتب‌های دخترانه در کابل، اعتراض کردند. مظاهره‌کنندگان با شعار «آموزش_آموزش»، «ما از جهل خسته‌ایم»، در ۶ حمل ۱۴۰۱، پیش روی وزارت معارف طالبان به جاده آمده بودند. سحر سادات (نام مستعار) یکی از معترضان به ما گفت که در بین مظاهره کنندگان، دانش‌آموزان دختر نیز می‌باشند. هم‌زمان با مظاهره کنندگان کابل، ده‌ها دانش‌آموز دختر در ولایت هرات به خیابان‌ها برآمدند و با حرکت اعتراضی‌شان خواهان بازگشایی مکتب‌های‌شان شدند.
مسدودشدن مکتب‌های دخترانه در افغانستان، واکنش‌های بین‌المللی (خارجی) را نیز برانگیخته است. در اولین اقدام، نمایندگان ۱۰ کشور عضوِ شورای امنیت سازمان ملل متحد، خواهان بازگشایی مکتب‌های دخترانه از سوی طالبان شدند.
شورای امنیت سازمان ملل نیز در یک اعلامیه‌ی هشدارگونه به طالبان گفتند که نباید مانع تعلیم و تربیه‌ی دختران شوند. این در حالی‌ست که اتحادیه‌ی اروپا به طالبان گفته‌اند، هیچ دلیل مذهبی و اجتماعی ممنوعیت آموزش دختران را در افغانستان توجیه نمی‌تواند.
وزیر خارجه‌ی قطر، پس از «ممنوع‌الورود»شدن دانش‌آموزان دختر، بالاتر از صنف ششم، در تویتی نوشت: «از این کار طالبان شوکه شده‌ام.»
جدیداً بانک جهانی نیز به‌خاطر ممنوعیت آموزش دختران چهار پروژه‌ی خویش را در بخش‌های صحت، آموزش، معیشت و زراعت به حالت تعلیق درآورده است که هزینه‌ی این پروژه‌ها ۶ صد میلیون دالر است.
زکیه شفایی استاد سابق دانشگاه ابن سینا می‌گوید:«منع دختران از تعلیم و تحصیل نقض صریح حقوق بشری و اسلامی دختران افغانستان است. هم قوانین بین‌المللی و هم قانون مدنی و قانون تعلیم و تربیه افغانستان بر حق مساوی دختران و پسران به امر تعلیم و تربیه تاکید می‌کند. شریعت اسلامی نیز با اتکا به این حدیث صحیح از پیامبر اسلام “طَلَبُ العِلمِ فَریضَهٌ عَلى کُلِّ مُسلِمٍ و مُسلِمَهٍ” آموزش دختران و زنان را فرض و واجب می‌داند. عمل طالبان هم خلاف قوانین حقوق بشری و هم خلاف شریعت اسلامی است.»
کاربران فضای مجازی نیز در این باره واکنش نشان داده، این اقدام طالبان را نکوهش کردند. یک کارشناس افغان در این مورد گفته است: «طالبان، منع آموزش دختران را آله‌ی فشار بالای جامعه‌ی جهانی قرار داده‌اند، آنان می‌خواهند از این طریق به رسمیت شناخته شوند.» او افزوده که من به طالبان توصیه می‌کنم بیشتر از این «بدنمایی» نکنند. دیگری نوشته است: «طالبان با جهل به دنیا می‌آیند، با جهل بزرگ می‌شوند و با جهل می‌میرند. انتظار فراهم کردن آموزش برای دختران، از سوی طالبان نادرست است.»
اکنون پرسش اصلی این است که چرا طالبان نمی‌خواهند دختران به مکتب بروند؟ چه دست‌های پیدا و پنهانی، پشت این قضیه نهفته‌اند؟
