ملاله یوسفزی، فعال حقوق زن و برنده‌ی جایزه‌ی صلح نوبل، با نشر پیامی در صفحه‌ی کاربری انستاگرام‌اش نوشته که افغانستان یک کشور اشغال‌شده از سوی طالبان است که در آن هنر و موسیقی ممنوع شده است.
خانم یوسفزی پس از اشتراک در کنسرت استدیوم مبلی لندن، با اشاره به سال ۲۰۰۸ می‌گوید که طالبان موسیقی و تلویزیون را در زادگاه‌شان منع کرده بودند.
او با اشاره به حقوق بنیادی زنان و دختران افغانستان، گفته که سیاست تکفیری طالبان در قبال زنان و دختران سبب شده است که علاوه بر آموزش، تحصیل، کار و سفر، از «هنر» نیز محروم شوند.
این بانوی فعال حقوق زن، افزوده که رفتن به مکتب و گوش‌دادن به موسیقی، از تجربه‌های هیجان‌انگیز وی بوده است. وی ابراز امیدواری کرده که زنان و دختران تحت سلطه‌ی گروه طالبان، به حقوق از دست‌رفته‌ی‌شان برسند.
یوسفزی، ضمن اشاره به تمام حقوق و آرمان دختران در افغانستان، شنیدن موسیقی را یکی از رویاهای از دسته‌رفته‌ی دختران خوانده است.
با ورود طالبان در کشور و حضور محتسبین و پیاده‌نظام‌های آن‌ها در شهر و کوچه‌ها صدای موسیقی در خانه‌ها، کافه‌ها و رستورانت‌ها خفه شده است.
احمد بصیر، یکی از باشندگان کابل می‌گوید، افراد طالبان در ایست‌های بازرسی مبایل‌ها را بررسی می‌کنند، در مبایل موسیقی پیدا کنند، صاحب آن را بازداشت و شکنجه می‌کنند.
پیشتر نیز گزارش‌هایی مبنی بر شکستن مبایل و بازداشت و شکنجه‌ی صاحب آن، در رسانه‌ها دست‌به‌دست می‌شد.
گفته می‌شود افراد طالبان شماری از شهروندان را به خاطر نداشتن ترانه‌ی طالبانی در مبایل‌شان، در ایست‌های بازرسی مورد بازپرس قرار می‌دهند.
به نظر می‌رسد این گروه، با موسیقی و هر چیزی که باعث شادی، نشاط و هیجان مردم گردد، دشمنی دیرینه و خونی دارند.
