پیام ارسالی به صدای زنان افغانستان (شماره ۱)
نویسنده: عاطفه نظری
1 – زنان و مردان، جوانان و کودکانی را که در سرکها، ورزشگاه‌ها، کورس‌ها، مکتب‌ها، مسجدها و شفاخانه‌ها توسط حملات انتحاری توته توته کردی، دین‌ات کجا بود؟
2 – وقتی که گردن نوجوان افغان زیر زانوی غریبه شکست، دین‌ات کجا بود؟
3 – زنانی را که به دلیل فقر، بیکاری و گرسنگی در سرکها و کوچه‌ها مجبور به تکدی‌گری و گدایی کردی، دین‌ات کجا بود؟
4 – دختران را به بهانه‌ی حجاب و با زور اسلحه و شلاق از اماکن عمومی و آموزشگاه‌ها جمع‌آوری و بی‌آبرو کردی، دین‌ات کجا بود؟
5 – مردان و جوانان بی‌گناه را سربریدی و کشتی، دین‌ات کجا بود؟
6 – زنان را بَرده خطاب کردی، دین‌ات کجا بود؟
7 – بالای زنان و دختران معصوم این سرزمین تجاوز کردی و در بسا موارد بعد از تجاوز به قتل رساندی، دین‌ات کجا بود؟
8 – بر بچه‌ها و جوانان و محافظان‌ات تجاوز جنسی کردی، دین‌ات کجا بود؟
این مسلمانی تو چگونه است که همه‌ی ظلم و جبر در آن روا است، فقط تحصیل و آزادی زنان در آن روا نیست؟
فضا را بیشتر از این تنگ نکن، بگذار تا در خاک وطن باشیم!
