شماری از زنان آرایش‌گر در گفت‌وگو با رسانه‌های خارجی، از فعالیت‌های آرایش‌گری پنهانی و دور از چشم گروه طالبان پرده برداشتند.
بانوان آرایش‌گر، زندگی سربسته و بی‌سرنوشتی زنان افغانستان را «زندان» خوانده و افزوده‌اند که سازمان ملل و نهادهای حامی حقوق بشر به سیاست‌های «تبعیض‌آمیز» طالبان پایان دهند.
شماری از زنان آرایش‌گر پس از توقف فعالیت‌های‌شان از سوی گروه طالبان، دور از چشم طالبان در کنج خانه به این شغل‌شان ادامه داده‌اند.
بر بنیاد گفته‌های این بانوان، آنان به خاطر «تأمین مخارج زندگی» و پیداکردن «لقمه‌‌‌ی نان حلال» در گوشه‌ی خانه‌های‌شان آرایش‌گری می‌کنند.
رسانه‌ها به نقل از یک زن آرایش‌گر نوشته‌اند: «فعلاً همه‌ی خانم‌ها به شکل پنهانی کار می‌کنند، مثل خودم؛ اما می‌ترسیم مبادا طالبان خبر شوند ما را ببرند و در زندان بیندازند. تهدید‌ها زیاد است؛ چون حکومت زور است و به زور و تهدید پیش می‌رود.»
به گفته‌ی این زنان آرایش‌گر، در حال حاضر توجه گروه طالبان بالای زنان متمرکز است. آنان بستن آرایشگاه‌ها را به روی زنان ناعادلانه خوانده، می‌گویند که آرایشگاه‌ها صرفا زنانه است و مردان وارد نمی‌شوند که مشمول حکم رهبر طالبان قرار گرفته است.
بیش از یک‌سال می‌شود که گروه طالبان علاوه بر سایر محدودیت‌ها علیه زنان، آرایشگاه‌ها را نیز بستند.
طبق آمار اتحادیه‌ی آرایشگا‌ها، در سراسر کشور، در یک‌سال پسین ۱۲ هزار آرایشگاه از سوی طالبان بسته شده‌اند.
