نویسنده: مبارکه فراسو
انتخاب یک زن سیاه‌پوست نیجریه‌یی‌تبار به رهبری حزب محافظه‌کار بریتانیا تحول تاریخی و نمادین در سیاست این کشور است. این رویداد نشان‌دهنده‌ی پذیرش تنوع نژادی و جنسیتی در این کشور است. در کشوری که هنوز ردپای سیاست‌های نخبه‌گرایانه و مردسالارانه در آن مشهود است، این انتخاب امید به تغییرات گسترده‌تر در ساختارهای قدرت را زنده کرده است.
این انتخاب، که کلیشه‌های جنسیتی و نژادی را به چالش می‌کشد به زنان، به‌ویژه زنان اقلیت، اعتمادبه‌نفس بیشتری برای حضور در عرصه‌ی سیاست می‌دهد. در گذشته، نهادهای قدرت در بریتانیا عمدتاً در اختیار مردان سفیدپوست بوده و زنان، به‌ویژه اقلیت‌های نژادی، با موانع جدی برای رسیدن به مقام‌های رهبری مواجه بوده‌اند. این حرکت، مسیری نو برای زنان سیاست‌مدار باز می‌کند و نشان می‌دهد که مشارکت مؤثر و دستیابی به مقام‌های کلیدی برای زنان ممکن است.
با این وجود، واکنش‌ها به این انتخاب ترکیبی از امید و تردید است. برخی معتقدند که این انتخاب می‌تواند نماد تغییرات مثبت در سیاست‌های حزبی باشد، درحالی که عده‌ی دیگر نگرانند که این تنها یک ابزار نمادین باشد و تغییری واقعی در سیاست‌ها و ساختارهای قدرت ایجاد نشود. نگرانی‌ها بیشتر حول این محور است که ممکن است این انتخاب صرفاً برای نمایش پذیرش تنوع باشد، بدون آن‌که به تغییرات ملموس در سیاست‌های حزب منجر شود.
با این حال، این انتخاب می‌تواند نقطه‌ی عطفی برای زنان جوانی باشد که به سیاست علاقه‌مندند و به دنبال دستیابی به جایگاه‌های رهبری هستند. حضور یک زن سیاه‌پوست در رأس یکی از بزرگ‌ترین احزاب بریتانیا، نشان‌دهنده‌ی این است که سقف‌های شیشه‌یی در حال شکستن است و زنان بیشتری می‌توانند وارد عرصه‌ی سیاست شوند.
در نهایت، این انتخاب، نشان‌دهنده‌ی ظرفیت سیاست در بریتانیا است. دیده شود که این تحول به تغییرات اساسی و پایدار در زمینه‌ی برابری جنسیتی و نژادی می‌انجامد یا خیر.
انتخاب یک زن سیاه‌پوست به رهبری حزب محافظه‌کار بریتانیا، با وجود چالش‌های تاریخی در برابر حضور زنان در سیاست، می‌تواند برای زنان در سراسر جهان از جمله افغانستان، الهام‌بخش باشد.
در افغانستان، زنان سال‌ها با موانع ساختاری و اجتماعی گسترده‌یی مواجه بوده‌اند و پس از تحولات اخیر، دسترسی آن‌ها به آموزش، کار و مشارکت در عرصه‌های عمومی به شدت محدود شده است.
این انتخاب در بریتانیا می‌تواند به عنوان نمادی از قدرت و پایداری زنان در مواجهه با موانع جنسیتی و نژادی به زنان افغانستان انگیزه دهد که همچنان برای حقوق خود تلاش کنند.
حضور یک زن از اقلیت نژادی در بالاترین سطح سیاست یک کشور غربی، امیدواری به تغییرات مشابه را حتی در جوامعی که زنان با موانع عمیق‌تری مواجه‌اند، زنده می‌کند. به آن‌ها نشان می‌دهد که برابری جنسیتی و دستیابی به جایگاه‌های رهبری، هرچند دشوار، اما دست‌یافتنی است.
