زنان معترض افغانستان، در برابر پیام ملاهبت الله رهبر گروه طالبان واکنش هنرمندانه نشان‌دادند. این دختران با اجرای رقص که عنوان آن‌را «رقص در ناامیدی» گذاشته‌اند اعتراض‌شان را بیان‌کردند.
ملا هبت الله رهبر گروه طالبان، در یک پیام اظهار داشته است که؛ زنان افغانستان اصلاح شده‌اند. در پیوند به این پیام رهبر گروه طالبان، اعضای جنبش زنان مقتدر افغانستان، روز جمعه (۱۲ جوزا) در یک مکان سربسته در شهر کابل به اجرای رقص پرداختند. در حالی‌که هنر رقص و شادزیستن در حاکمیت طالبان، برای زنان حرام مطلق است.
ویدیویی که بانوان معترض در فضای مجازی همرسانی کرده‌اند، نشان می‌دهد که زنان با چادری (برقه) می‌رقصند و عنوان این اجرای هنری و اعتراضی را «رقص در ناامیدی» گذاشته‌اند. این اجرا بیان‌گر این است که زنان معترض افغانستان از ژانرهای هنری برای همه‌گانی‌سازی اعتراضات‌شان، در برابر طالبان استفاده می‌کنند.
دختران معترض، تنها به رقص و موسیقی بسنده نکردند. بل، لگدمال کردن رهبر طالبان را نیز به صورت نمادین به نمایش گذاشتند. در جریان اجرای رقص، یکی از دختران خود را به شکل ملا هبت الله شبیه سازی‌کرده و با شلاق وارد مجلس رقص دختران می‌شود و زنان را شلاق می‌زنند؛ اما دختران، رهبر طالبان را در حالی‌که شلاق به دست دارد و برای سرکوب و شکنجه آمده است، لگد مال می‌کنند. این صحنه هنری، اوج نفرت زنان را نسبت به طالبان و ملا هبت الله نشان می‌دهد.
یکی از زنان معترض، این اجرای رقص می‌گوید: «به خاطر که رهبر گروه طالبان گفته است ما زنان افغانستان را اصلاح نمودیم؛ این برنامه رقص را برگزار کردیم. ما زنان افغانستان اصلاح بودیم و اصلاح‌ساز هستیم. آینده اولاد وطن به دست ما است که هیچ‌گاه زیر بار ظلم ظالم و وطن‌فروشان نرفته و یک افغانستان آباد و آزاد می‌سازیم. طالبان از یک سال بیشتر می‌شود که زنان را از حق و حقوق ابتدایی‌شان که تحصیل است محروم کرده‌اند و در زندان خانگی محکوم نموده است. طالبان باید خودشان را اهلی و اصلاح کنند».
این ادعای رهبر طالبان که گفته است زنان افغانستان اصلاح شده است؛ ریشه در تفکر تکفیری این گروه دارد. یعنی از نظر طالبان مردم افغانستان اعم از زنان و مردان همگی به لحاظ اخلاقی و فکری منحرف‌اند.
هم‌چنان یکی دیگر از دختران معترض می‌گوید: «امروز در برنامه‌ای زیر عنوان رقص در ناامیدی، خواستیم لحظاتی را باهم خوش و خوش‌حال سپری نماییم و بیشتر نمایش خوش‌بودن را اجرا کنیم. در حالی‌که واقعیت این است که خوشی‌های زنان افغانستان تقریباً نزدیک به دو سال می‌شود که زیر خاک دفن و گم و گور شده است».
یکی از این زنان معترض، عنوانی ملل متحد و شورای امنیت ملل متحد شکایت نموده و خواهان این است که به وضعیت زنان افغانستان توجه کنند. وی می‌گوید: «برای اعتراض از حق و حقوق مادی، معنوی و طبیعی خویش که از سوی طالبان زیرپا گردیده و حتا حق لذت بردن زنان از طبیعت الهی را محروم ساخته اند؛ امروز در یک نشست، تحت عنوان رقص در ناامیدی، صدای خود را بلند کرده و بر جامعه ملل و سازمان امنیت شکایت خویش را ابراز می‌داریم».
زنان معترض در حالی‌که چادری (برقه) بر سردارند «هشتک زن، زندگی و آزادی» را بر دستان‌شان نوشته و به نمایش گذاشتند. از سوی‌دیگر، زنان معترض در پیام‌های‌شان اظهار داشتند که در برابر طالبان دست از مبارزه برنمی‌دارند و از هر راه ممکن صدای اعتراض‌شان را بلند می‌کنند.
