شورش دختران دانش‌جو در بامیان: آن‌ها پوسترها و بنرهای طالبان را پاره پاره کردند

شماری از دانش‌‌‌‌جویان دختر در محفلی که از سوی طالبان ترتیب شده بود، بر ضد آن‌‌‌‌ها شورش و اعتراض کرده خواهان بازگشایی مکتب‌‌‌‌های دخترانه شدند. چند ویدئو نیز از این شورش نشر شده است که در آن دیده می‌شود دختران خشمگین پوسترها و بنرهای طالبان را از دیوار پایین کشیده و پاره پاره می‌کنند. این محفل، با نام «یوناما» و با حمایت مالی طالبان در جمنازیوم ولایت بامیان به تاریخ ۱۲ حمل ۱۴۰۱ برگزار شد؛ اما با پرسش‌‌‌‌ها و اعتراض‌‌‌‌های دانش‌جویان دختر مواجه گردیدند. معترضان از طالبان می‌‌‌‌خواهند که به حقوق و آزادی زنان و شهروندان افغانستان احترام بگذارند.

منابع از بامیان می‌‌‌‌گوید، سخنرانان این محفل، افراد تعیین‌‌‌‌شده از سوی طالبان بودند که در سخنرانی‌‌‌‌شان از شرکت‌‌‌‌کنندگان و شهروندان بامیان خواستند، حکومت طالبان را به رسمیت بشناسند و از پول منجمدشده‌‌‌‌ی افغانستان دادخواهی کنند. منابع می‌‌‌‌افزاید، هرچند برنامه با نام یوناما (نمایندگی سازمان ملل در افغانستان) برگزار شد؛ اما در واقع، جلسه‌‌‌‌ی ساختگی از جانب طالبان بود که با بنرهای تبلیغاتی‌‌‌‌شان، آن را تزیین کرده بودند.

افراد طالبان در محفل دیروز گفتند: «ما اسلام واقعی را در افغانستان آوردیم؛ بعد از این، شما با حکومت کاملاً اسلامی طرف هستید.» در این میان، ظریفه (نام مستعار) دانش‌‌‌‌جویی که صدا بلند می‌‌‌‌کند و از طالبان می‌‌‌‌پرسد: «آیا آن اسلام واقعی که خود گفتید، با تعلیم و تحصیل زنان مخالف است؟ به آیات صریح قرآن و احادیث پیامبر اسلام چه پاسخ دارید؟ شما از حقوق انسانی مردم افغانستان یاد کردید؛ آیا تعلیم و تحصیل جزو حقوق مردم افغانستان نیست؟ چرا مکتب‌‌‌‌ها را به روی دختران بستید؟»

با پرسیدن این پرسش‌‌‌‌ها از سوی ظریفه، جلسه به هم می‌‌‌‌ریزد. افراد طالبان تلاش می‌‌‌‌کنند که صدای ظریفه را هم‌‌‌‌‌‌‌‌چون سایر زنان عدالت‌‌‌‌خواه، خاموش کنند. شاهدان عینی می‌‌‌‌گویند، یکی از سربازان امارت اسلامی طالبان، به سوی ظریفه خیز می‌‌‌‌زند و او را تهدید به مرگ می‌‌‌‌کند؛ اما با واکنش هم‌تایان/هم‌صنفان ظریفه مواجه می‌‌‌‌گردد. سپس دختران هجوم برده تمام پوسترها و بنرهای طالبان را پاره می‌کنند.

طالبان یکی پی دیگری جلسه را ترک کرده و از پرسش‌‌‌‌های دانش‌‌‌‌جویان دختر سر باز می‌‌‌‌زنند. دانشجویان معترض صدا بلند می‌‌‌‌کنند: «فرار راه حل نیست، بیایید چاره‌‌‌‌ی بیندیشیم.» یک تحلیل‌گر مسایل سیاسی-اجتماعی که نخواست نامش فاش شود گفت: «طالبان با برگزاری چنین محافل می‌‌‌‌خواهند به چشم جهان خاک بزنند و دست شهروندان افغانستان را از پشت ببندند. طالبان چنین وانمود می‌‌‌‌کنند که گویا یوناما و شهروندان  از حکومت سیاه‌‌‌‌ آنان راضی‌اند. اما این خیال خام است و نامه به کودکی است که هرگز زاده نمی‌‌‌‌شود.»