در ادامه‌ای اخراج اجباری مهاجران و پناهجویان افغانستانی، اعضای فدراسیون خبرنگاران افغانستانی در تبعید، در یک تجمع دادخواهانه خواستار توقف اخراج اجباری خبرنگاران، مدافعان حقوق‌بشر، نیروهای امنیتی حکومت جمهوریت و افراد در معرض خطر، از ایران شدند.
پس از بازگشت گروه طالبان به قدرت و به دلیل تهدید، توقیف و شکنجه توسط این گروه، صدها تن از خبرنگاران، مدافعان حقوق‌بشر، نیروهای امنیتی حکومت جمهوریت و افراد در معرض خطر افغانستان را ترک کردند. به امید رفتن به کشورهای مهاجرپذیر به ایران پناه آورده‌اند.
خبرنگاران افغانستانی در تبعید، می‌گویند که با گذشت نزدیک به سه سال از حاکمیت طالبان، وضعیت هر روز وخیم‌تر می‌شود. افعانستان تحت حاکمیت طالبان، جای امن برای خبرنگاران مدافعان حقوق‌بشر و کنشگران مدنی و نیروهای امنیتی نیست.
محمد رجا یک تن از روزنامه‌نگاران و عضو فدراسیون خبرنگاران افغانستانی در تبعید، دوبار از افغانستان آواره شده است. بار اول پس از تهاجم شوروی سابق به افغانستان، مهاجر شد. این‌بار از ترس تعقیب و شکنجه توسط طالبان، کشور را ترک کرده و باخانواده‌اش راهی ایران شد.
او می‌گوید: «ما از ترس تعقیب و شکنجه توسط طالبان، کشور خود را ترک کردیم. در صورت اخراج اجباری از ایران، ما اجباراً به آغوش خطر آنی و فوری که منتظر ما است فرستاده می‌شویم.»
وی افزود: «اخراج شده‌گان از ایران، با خطرات جدی نقض حقوق‌بشری‌شان از جمله بازداشت‌های خودسرانه، شکنجه و سایر رفتارهای غیر‌انسانی از سوی طالبان مواجه خواهند شد.»
او هم‌چنان، در ضمن انتقاد جدی از کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد در ایران می‌گوید: جهان، پناهجویان افغان در ایران به ویژه افرادی در معرض خطر را فراموش کرده است. ما، بارها نگرانی خود را با کمیساریای عالی‌پناهندگان شریک کرده‌ایم. اما این نهاد درباره‌ی وضعیت اسفبار و رقت‌انگیز خبرنگاران و افراد در معرض خطر که در ایران پناه آورده‌اند، هیچ اقدام مؤثری انجام نداده و نمی‌دهد.
بنفشه ظفری یکتن از خبرنگاران در تبعید می‌گوید: اخراج اجباری مهاجران افغانستانی از یک سال به این‌سو تشدید شده است. حتا کسانی‌که مدارک قانونی معتبر اقامتی دارند نیز اخراج می شوند. در این روزها این پروسه با سرعت بیشتر پیش می‌رود. بسیاری از افراد از ترس اخراج اجباری مدت‌ها است که خود را در خانه حبس نموده اند. تحمل این وضعیت واقعاً طاقت فرساست.
سویتا گوهری خبرنگار آزاد و فعال حقوق‌بشر می‌گوید: «مشکلات و دغدغه‌های مهاجرین افغانستانی در ایران خیلی زیاد است. معضلات مختلف پیرامون موضوعات مختلف متأسفانه دامن‌گیر مهاجرین در ایران می‌باشد».
به باور وی؛ یکی از موارد مهم و قابل تشویش اخراج اجباری مهاجرین از ایران، این است که خیلی از افراد به دلیل مشکلات، محدودیت‌ها و شرایط نابسامان افغانستان در این‌جا پناه‌آورده‌اند. حکومت ایران آنها را بعد از ختم ویزای‌شان بدون در نظر داشت وضعیت مخاطره‌آمیزشان اخراج می‌کنند. برای شماری از این مهاجران، رفتن به افغانستان منجر به کشته‌شدن‌شان، توسط طالبان می‌شود.
امید پویا مسؤل فدراسیون خبرنگاران افغانستانی در تبعید، می‌گوید: «ما همه روزه شاهد اخراج بیشتر پناهجویان استیم که برای همه‌ی ما باعث نگرانی شده است.»
وی افزود: «این در حالی‌ست که عده‌ای با وجود داشتن پاسپورت بیشتر از چهار دوره نمی‌توانند دیگر تمدید کند. ۸۵درصد اینها از لحاظ امنیتی در افغانستان مشکلات جدی دارند.»
با تشدید روند اخراج اجباری میلیون‌ها مهاجر اهل افغانستان از جمله افرادی در معرض خطر در وضعیت دشوار قرار گرفته‌اند. خبرنگاران، وکیلان مدافع، زنان معترض، فعالان مدنی، مدافعان حقوق‌بشر و نیروهای امنیتی پیشین، از جمله کسانی‌اند که در سه سال گذشته در ایران منتظر رسیده‌گی به پرونده‌های‌مهاجرتی‌شان از سوی‌کشورهای مهاجرپذیر هستند.
دست‌کم ۱.۵میلیون مهاجر افغانستانی بدون مدرک اقامتی در ایران زندگی می‌کنند که از یک سال به این‌سو هدف جدی اخراج اجباری قرار دارند.
طبق برخی از گزارش‌ها، ایران از اکتبر سال گذشته‌ی میلادی همزمان با اخراج اجباری مهاجرین افغانستانی از پاکستان، طرح اخراج اجباری مهاجران افغان را آغاز کرده است. حدود یک میلیون ششصد هزار شهروند افغانستان را به دلیل نداشتن مدرک اقامتی، به افغانستان اخراج کرده است. بنابراین، هزاران تن از افراد در معرض خطر، از ترس اخراج اجباری خود را در منازل پنهان کرده‌اند و این افراد در وضعیت به شدت دشوار بسر می‌برند.
