دفتر امور زنان و برابری جنسیتی ملل متحد بهتازگی گزارشی را از وضعیت زنان افغانستان منتشر کرده است. در این گزارش آمده است که هرچند محدودیتها علیه زنان و دختران روزبهروز بیشتر میشود، آنها به زندگی خود همچنان ادامه میدهند.
در گزارش آمده است: «حذف سیستماتیک زنان و دختران از ابعاد جامعه، زندگی اکثریت افغانها را متأثر کرده است.»
این نهاد افزوده که از ۱۷ تا ۲۹ جولای سال جاری، با ۷۷۶ زن از ۳۴ ولایت افغانستان، از طریق مشورههای گروهی، انفرادی، آنلاین و حضوری یک تحقیق انجام داده است.
به گفتهی این نهاد، این پروسه زمینهی دسترسی به تعداد بیشماری از زنان افغانستان در مناطق مختلف را فراهم کرد که درصدی آن قرار ذیل است: زنان مناطق شهری ۵۸ درصد، زنان مناطق روستایی ۲۰ درصد، زنان مناطق نیمهشهری ۱۹ درصد، زنانی که سرپرستی خانواده را بر عهده دارند ۳۵ درصد، زنان بیجاشدهی داخلی ۱۹ درصد، زنان عودتکننده ۵ درصد، زنان دارای اشتغال ۵۰ درصد، زنان بیکار ۴۹ درصد و زنان دارای معلولیت ۶ درصد در این سروری شرکت کردهاند.
همچنان، در این سروی، ۷۵ تن مرد از ۱۱ ولایت کشور نیز سهم گرفتهاند: مردان مناطق شهری ۷۵ درصد، مناطق روستایی ۲۱ درصد، مناطق نیمهشهری ۴ درصد، بیجاشدهی داخلی ۱۶ درصد، عودتکننده ۵ درصد، دارای اشتغال ۵۶ درصد، بیکار ۳۹ درصد و دارای معلولیت ۷ درصد شرکت کردند.
یافتههای این سروی نشان میدهد که در جریان ۱۲ ماه گذشته، ۷۹ درصد زنان پاسخدهنده از دسترسی به اماکن عامه مانند پارکها، ساحات تفریحی، تاریخی و مراکز صحی محروم بودهاند. ۱۷ درصد از مردان نیز این ممنوعیت را تأیید کردهاند.
۶۹ درصد از زنان خاطر نشان کرده که وقتی از خانه بیرون میشوند، احساس مصونیت نمیکنند. به باور آنان، این وضعیت باعث مشکلات گستردهی روانی، مانند افزایش افسردگی و اضطراب در میان آنها شده است. این درحالی است که تنها ۱۹ درصد از مردان گفتهاند که وقتی از خانه بیرون میشوند، احساس امنیت نمیکنند.
۵۷ درصد زنان گزارش دادهاند که شرایط مالیشان نسبت به ماه گذشته، کاهش چشمگیر یافته است. زنان پاسخدهنده، از تعصبات جنیستی در روند استخدام نیز یاد کردهاند.
۷۹ درصد زنان تصریح کردند که در جریان یک سال گذشته، در هیچ نهاد رسمی حل منازعات مراجعه نکردهاند. در حالی که ۲۵ درصد زنان میگویند، آنان خواهان استفاده از همچو نهادها بوده، اما بنابر عدم دسترسی به آن نتوانستند این کار را انجام دهند. پاسخدهندگان همچنان تأکید کردند که آنان اجازه ندارند تا بدون محرم به محاکم یا دفاتر دولتی، که به امور حقوقی رسیدگی میکنند، مراجعه کنند.
۵۷ درصد زنانی که با آنان گفتوگو صورت گرفته، گزارش دادهاند که روزانه کمتر از یک مرتبه از خانه بیرون میروند. این درحالی است که ۲۲ درصد گفتهاند که در یک هفته، یکبار از خانه بیرون میروند.
۴۷ درصد زنان گفتند که میزان حمایت جامعه از آموزش و تحصیل دختران، به گونهی قابل ملاحظه کاهش یافته است.
این گزارش تصریح کرده است که پیامدهای ناگوار ناشی از وخامت وضعیت اقتصادی در افغانستان، با از دستدادن اشتغال و کاهش معاشات، بهویژه در میان زنان افغانستان، به اوج خود رسیده است.
طبق اظهارات سرویشدگان، ۷۳ درصد زنان و ۵۵ درصد مردان، همچنان فرصتهای درآمدزاییشان، سیر نزولی خود را میپیماید.
این گزارش ادامهدار و طولانی است و آنچه در آن آمده است، همه انعکاسدهندهی وضعیت شکنندهی زنان و دختران افغانستان است.