در اقدامی اعتراضی و در تقابل با سکوت جهانی، جنبش زنان پنجره‌ی امید در ایالت پنجاب پاکستان، روز جهانی زن (هشتم مارچ) را به صحنه‌یی برای فریاد مطالبات زنان افغانستان تبدیل کرد.
در این تجمع که در فضایی بسته برگزار شد، زنان افغانستانی مقیم پنجاب با صدور قطعنامه‌یی، وضعیت اسفناک زنان در افغانستان تحت حاکمیت طالبان را به تصویر کشیدند. برخلاف مراسم‌های معمول تجلیل از روز زن، این تجمع رنگ و بوی اعتراض و فریاد داشت. زنان حاضر در این مراسم، با تأکید بر اینکه «هشتم مارچ، روز تجلیل نیست، بلکه روز فریاد برای عدالت است»، خواسته‌های خود را به گوش جهانیان رساندند.
در قطعنامه‌ی صادرشده، محرومیت زنان از تحصیل و کار، سرکوب اعتراضات، بازداشت‌های خودسرانه، ازدواج‌های اجباری و خشونت‌های خانگی، به‌عنوان مصادیق بارز نقض حقوق زنان در افغانستان برشمرده شد. زنان جنبش پنجره‌ی امید، با تأکید بر اینکه «ما زنان افغانستان، هرگز تسلیم نخواهیم شد»، خواستار بازگشایی فوری مکاتب و دانشگاه‌ها، بازگشت زنان به کار، پایان سرکوب و خشونت، و حمایت عملی جامعه‌ی جهانی از زنان افغانستان شدند.
آن‌ها هم‌چنین از جامعه‌ی جهانی خواستند تا با فشار بر حاکمان فعلی افغانستان و به رسمیت نشناختن هر حکومتی که حقوق زنان را نادیده می‌گیرد، به پایان دادن به ظلم و بی‌عدالتی در این کشور کمک کند.
این تجمع اعتراضی در پنجاب پاکستان، نشان‌دهنده‌ی عزم راسخ زنان افغانستان برای احقاق حقوق خود و ایستادگی در برابر ظلم و بی‌عدالتی است.
