نویسنده: عبدالحسین رسولی
با معذرت از بانوان محترم!
در پاسخ پرسش مردافگن، که گفتند: زن برای نیاز جنسی در غیاب شوهر چه کار کند؟
دین برای این مشکل، راه‌حل ندارد. از نظر فقهی زن باید صبر کند. دلیلش این است که از این منظر زن انسان برابر با مرد تلقی نمی‌شود؛ بل‌که مالی است که شوهر در برابر مهریه خریداری کرده است. مال خریداری شده حق ملک مطلق شوهر است. شاید به همین دلیل باشد که ملا صدرا و ملا هادی سبزواری در کتاب اسفار و شرح آن می‌گویند «زن انسان نیست، بل‌که حیوانی است که به شکل انسان خلق شده و آن‌هم برای ارضای جنسی مردان». (از بانوان مجددا عذرخواهی می کنم)
براساس احکام اسلامی، شوهر هر وقت بخواهد از زنش استفاده می‌کند؛ اما زن چنین حقی ندارد. مرد می‌تواند زن را طلاق دهد و طلاق هم در اختیار شوهر است. زن حق طلاق هم ندارد.
به همین دلیل است که شوهر هم‌زمان می‌تواند چهار زن داشته باشد؛ ولی زن نمی‌تواند شوهر دوم یا رابطه‌ی خارج از نکاح داشته باشد. همه‌ی فقیهان در کتاب‌های نکاح به صورت مکرر نوشتند: هر وقت شوهر خواهان رابطه باشد، بر زن واجب است تمکین کند حتا اگر زن در پشت شتر باشد.
من در کتاب حقوق خانواده سوال را این‌گونه مطرح کردم: اگر زن خواهان رابطه‌ی زناشویی باشد آیا شوهر مکلف بر انجام رابطه‌ی زناشویی است؟
فقیهان به این سوال، پاسخ مستقیم نداده‌اند. فقیهان حنفی در این راستا گفتند، شوهر در تمام عمر از نظر قضایی فقط یک نوبت مکلف بر رابطه‌ی زناشویی است. از نظر فقیهان شافعی، شوهر حتا یک نوبت مکلف بر انجام رابطه زناشویی نیست. فقیهان حنبلی و امامی گفتند: شوهر هر چهار ماه فقط یک نوبت وظیفه دارد که با همسرش رابطه‌ی زناشویی داشته باشد.
هنگامی که شوهر در کنار همسرش است و زن در آتش شهوت بسوزد، فقیهان شوهر را مکلف به رابطه‌ی زناشویی نمی‌دانند، چه رسد به این‌که شوهر در سفر باشد و به همسرش دست‌رسی نداشته باشد.
به طور خلاصه از نظر دینی، پاسخ سوال خانم حیدری صبر است. منتهی اگر زن در غیاب شوهر در حرج و مشقت باشد، از نظر فقه امامی زن می‌تواند در خواست طلاق قضایی کند و از نظر فقه حنفی و قانون مدنی افغانستان، زن می‌تواند درخواست تفریق به سبب غیبت شوهر در محکمه‌ی مطرح و ادعای خود را اثبات کند. در این‌صورت محکمه‌یی ممکن است حکم به تفریق کند. زن بعد از سه ماه و ده روز نگهداشتن عده، می‌تواند با مرد دیگر ازدواج کند.
باید گفت که فقیهان اسلامی کاملا زن‌ستیز است. مصداق بارز دین اسلام و فقیهان اسلامی رفتار ملا هبت‌الله و گروه تروریستی آن است. رفتار ملا هبت‌الله با زنان کاملا اسلامی است. در این مورد آماده‌ام با هرکسی بحث کنم.
این حرف من به معنای حمایت از رفتار غیر انسانی گروه تروریستی نیست، بل‌که به معنای زن‌ستیز و غیر انسانی بودن احکام فقیهان اسلامی است.
ممکن است کسانی با ادعای روشن‌فکری، اسلام سنتی را نقد و راه‌حل اسلام مدرن ارائه کند؛ اما واقعیت این است که اسلام و کتاب سنت بر زنان چنان سخت گرفته که هیچ راه‌حلی نگذاشته و هیچ تفسیر روشن‌فکرانه از اسلام مشکل زنان را حل نمی‌کند.
بنابراین، زنان دو راه بیشتر ندارند:
۱. مسلمان بمانند و این تبعیض و آپارتاید جنسیتی را تحمل کنند؛ به تعبیری بسوزند و بسازند.
۲. از این چارچوب خارج شده، به سمت نگرش‌های نوین مانند لیبرالیسم حرکت کنند.
پی‌نوشت: عکس از انترنت
